قسمت قبل گفتیم که برای خونهتکانی دیجیتالی برنامهها و کاربردهای غیرضروری رو حذف کنیم. اما چه چیزهایی رو نگه داریم؟ چیزهایی که...
اول: به #ارزشها مون کمک میکنن. اگر ارزشهای من یادگیری و چالش، دوستی و صمیمیت، همکاری، یا ... باشن، ابزارهای دیجیتال زیادی هستن که میتونن بهم کمک کنن. وقتی از ارزشها حرف میزنیم، معمولاً یادمون میره طنز و شوخی، تفریح، هیجان یا لذت هم میتونن جزء ارزشها باشن، اما اگه خوب فکر کنیم، کیفیت زندگیمون خیلی وابسته به لحظاتیه که همین ارزشها رو زندگی میکنیم. پس اگر اینها برای شما ارزش هستن، میتونین به حسابشون بیارین. تجربه من میگه اگر اینها رو در برنامههای افزایش بهرهوریمون نادیده بگیریم، برنامه خیلی زود شکست میخوره!
دوم: بهترین شیوه برای کمک به ارزشها رو ممکن میکنن. اینکه یه ابزاری به یه ارزشی کمک کنه کافی نیست. مثلا برنامه دولینگو برای یادگیری زبان جدید، احتمالا بهتر از یه کانال تلگرام یا صفحه اینستاگرامه. همه صفحات طنز و شوخی، کیفیت یکسانی ندارن. یا همه گروهها به یه اندازه نمیتونن به ارزش «دوستی و صمیمیت» کمک کنن. پس فقط بهترینها رو نگه دارید.
سوم: رویه مشخصی برای کمک به ارزشها داشته باشن. برای ابزارها و برنامههایی که نگه میدارید، باید یه رویه و برنامه مشخص داشته باشید تا بتونید بهترین استفاده رو ببرید، در عین حال ضررهاشون رو کم کنید. مثلا ساعات استفاده خاصی در نظر بگیرید: عصرها، نیم ساعت. یا محدودیتهایی بگذارید: از اینستاگرام فقط برای ارتباط با دوستانم استفاده میکنم و وارد صفحه اکسپلور نمیشم. شما چه شیوههایی برای استفاده بهتر دارید؟