هیولای درونت را میگویم ؛ یا شاید برای تو فرشته باشد . ولی این را میدانم که همه ما یک هیولای درون داریم . همان کسی که میگوید این کارا بکن و خودت را راحت کن . و گاهی هم میگوید اصلا هر چه میخواهی بکن . همان موقع است که نمیدانی چه باید بکنی .
از من بپرسی میگویم ،هیولای درون خوب است . اصلا باشد که تمام کارهای نادرست را انجام دهی و درس عبرت دیگران شویی . اصلا باشد به تو بفهماند هیچ ارزشی نداری و آخرش خواهی مرد . اصلا باشد که بفهمی تنها هستی .
ولی تو باز هم به حرف هایش گوش نده . من هم گاهی هیولای درونم را دوست دارم . زمانی که شیشه های ادکلن معشوق را میشکند یا زمانی که از عصبانیت دستانش میلرزد ؛ و زمانی که برای شنیده شدن حرف هایش مرا به گریه می اندازد .
ولی خوش به حال تو ،که هیولای تو فرشته باشد . میگویند فرشته ها مهربانند . حرفشان پیش خدا خریدار دارد . وقتی تو حرف دیگران را به دل بگیری ، فرشته مهربانت دیگران را میچرخاند تا از آنها حقت رابگیرد .
فرشته تو مهربان تر است . مدام به تو یادآوری نمیکند که ارزشی نداری یا مغز نداری. فرشته تو، بی شک زن است . آخر شنیده ام که زن ها فرشته اند .
و حتما هیولایی که مرا میخورد نه مرد است و نه زن ؛ چرا که در سرم مانند ریل های قطار که زمانی که قطار رد میشود ، صدای مهیبی از خود بروز میدهند و زمانی که آرام خواهد شد که قطار کیلومتر ها دور شده باشد.
ولی من هیولای درونم را دوست دارم . او مکرر در گوشم زمزمه میکند :
" تو تنها هستی "
