مرا دعوت کن
به سمفونی ممتد چشمهایت؛
به سرزمینی که
پرستوها، رقصان؛
آب و گِل را
از بامِ کاهگلی پلکهایت
بر میدارند،
زیر شیروانی احساس
آشیان عشق را
بنا میکنند
تا در فاصلهیِ کمان ابروانت
به جوجههای رویا
پر پرواز بیاموزند
#مصطفی_ارشد
#شعر_نو
#شعر_سپید