شاید اگر «احمدرضا احمدی» بود

یک شب خوابزده به تلویزیون خیره شده بودم که صدای خفه و ضعیف افتادن چیزی آمد. یکی یکی گلبرگ های لاله‌های زرد و قرمز در گلدان به زمین می‌افتاد.

اگر احمدرضا احمدی بود می نوشت:

ناگهان

دیشب

گلدان لاله روی رف جان داد

ما خواب دیدیم

باهم در میان گلبرگ‌ها راه می رویم

صبح در هیاهوی گنجشک‌ها

مرگ روی تخت نشسته بود