1 ناشناخته بودن محیط اتاق عمل
2 ترس از بیهوشی و حتی عدم بازگشت از آن
3 بی حسی ناحیه کمر و سردرد پس از آن
4 نگرانی بابت نتایج جراحی
5 درد و بی قراری پس از جراحی
6 عدم اطمینان به پرسنل و امکانات بیمارستان
7 تجارب ناخوشایند قبلی یا شنیدن داستان های ترسناک
** معمولا وحشت بیماران در این 7 مورد خلاصه میشه که مورد اول رو مفصلا در اپبزود قبلی بیان کردم. بنظرم به شدت موضوع مهمی هست چون یکی از بدترین ترس ها، ترس از ناشناخته هاست. قبول دارین؟
در ادامه به موارد مهم بعدی می پردازم و هرکدوم رو مفصلا توضیح میدم.
+ ترس از بیهوشی و حتی عدم بازگشت از آن: اول از همه اینو بگم... یه تفکر رایج و غلط بین مردم باب هستش، که فکر میکنن بخاطر ماسکه که بیهوش میشن:| نه جونم. ماسک اکسیژن به جهت آرام بخشی در اول بیهوشی(اینداکشن) تجویز میشه و شما بخاطر دارو های بیهوشی لالا میکنین... بعد از اینکه شما به خوابی ناز فرو رفتین کارشناس بیهوشی ناظر بر همه چی روی صندلیش میشینه و کاملا شمارو از طریق مانیتور نه چندان کوچیکش میبینه... چه از لحاظ قلبی و چه تنفسی بدن شما مانیتور میشه حتی در اعمال بزرگی مثل اعصاب(نوروسرجری) قطعا از وسایل مانیتورینگ درگه هم استفاده میکنیم. به طور کلی باید بگم که برنگشتن از بیهوشی به عموم مردم با وضعیت بدنی نرمال تعلق نداره. بطور مثال شما تماما سالم هستین و هیچ بیماری خاص زمینه و هیچ حساسیت دارویی غذایی هم ندارین و صرفا بخاطر جراحی زیبایی تشریف اوردین، خب عزیزم نگران نباش شما در پایان جراحی بهوش میای. این قضیه بهوش نیومدنه برمیگرده به افرادی که جراحی شون به دلایلی های ریسک(high risk) هستش.
+ بی حسی ناحیه کمر و سردرد پس از آن: خب اگه پزشک بیهوشی به اتفاق نظر بیمار تصمیم بگیره که فرد بیهوش نشه خب از طریق قسمتی از کمر بنام اسپاین دارو بی حسی تزریق میشه و صرفا پاها فرد بی حس میشن. باور غلطی در این مسیر وجود. لطفا نگران فلجی نباشید! نخاع در ناحیه اسپاین وجود نداره.
+ درد و بی قراری پس از جراحی: اظطراب درد پس از جراحی بی مورده وقتی دارودرمانی وجود داره!
