تمرین شب برای کسایی که کل روز درگیر کار بودن و میخوان آخر روز ریلکس کنن خیلی مفیده. همونقدر که دویدن صبحِ زود حال میده، همونقدر هم دویدن تو تاریکی شب حال میده. حال و هوایی که تمرین های شب داره یه چیز دیگست اصن جنسش فرق داره. ولی یکسری موارد هست که شب‌ها باید رعایت کنی تا امنیت بیشتری داشته باشی. البته اگه قراره تو پیست تمرین کنیک ه دیگه هیچی D:
برای دویدن تو تاریکی حتما با خودت چراغ قوه داشته باش! مهم نیست تو خیابون تمرین میکنی یا تو پارک، چراغ قوه همونقدر که برای تامین امنیت تو وجود داره، برای امنیت دیگران هم هست. اگه تو پارک باشی، ممکنه یه دوچرخه‌سوار بهت بخوره، اگه تو خیابون باشی، موتور یا ماشین.
یه جلیقه خیلی ساده و کاربردی که کمک میکنه تا افراد دیگه خیلی راحت‌تر تو تاریکی پیدات کنن. باز هم میگم، مهم نیست تو پارک میدویی یا تو خیابون، بهتره از جلیقه رفلکتور استفاده کنی. همه آدما بینایی قوی یا حواس جمع ندارن.
تاریکی زمان پیدا کردن وتجربه کردن مسیر جدید نیست. ترجیحا جاهایی که بهش آشنایی تمرین کن. جاهایی که حتی چاله هاش رو حفظی، به محیط دور و برش آشنایی و احتمال اینکه سورپرایز بشی کمتره. ولی اگه میخوای مسیر جدیدی رو میخوای امتحان کنی، خیلی سریع نرو! سرعتت رو کمتر کن و دقتت رو بیشتر. آسیب ندیدن خیلی مهمه.
این مورد دیگه واقعا بدیهیِ! وقتی هدفون میزاری و صداش رو هم زیاد میکنی، تمرکزت نسبت به محیط اطرافت کم میشه و احتمال خطر بیشتر میشه. چه بهتر که قبل از این که موتور، ماشین یا فردی بهمون نزدیک بشه از وجودش با خبر بشیم.
ترجیحا با یه همراه بدو. بودن شخصی در کنارت هم کمک میکنه تا دو لذت بخش تری داشته باشی و هم امنیت بیشتری داشته باشی. اگه مشکلی پیش بیاد کسی کنارته تا کمکت کنه.
اگه چراغ قوه یا شبرنگ استفاده نمیکنی دیگه حداقل لباس رنگ روشن بپوش بشه تشخیصت داد.
توجه داشته باش که همونقدر بقیه باید حواسشون بهت باشه تا بهت برخورد نکنن، وظیفه خودت هم هست که تا حد ممکن واضح و تو دید باشی. این وظیفه دوطرفست!
