ما شكست خورده هاى شب هستيم. هر شب تن ضعيف ما در برابر هجوم تاريكى متلاشى مى شود و زمانيكه توان باز نگه داشتن چشم هايمان را از سر ضربه هاى حد خاطرات، شكست ها، نا اميدى ها از دست مى دهيم، خواب فرشته ى نجات ما مى شود! رويا عالمى مى شود برزخ گونه براى احياى زندگى ما! و زمانيكه تمام خواسته هاى محقق نشده در بيدارى را درون آن ميبينيم جان دوباره براى برگشتن به ميدان روز پيدا مى كنيم. ما چشم هايمان را باز ميكنيم براى انتقام از شب! براى اثبات چيزى كه در شب طلب كرديم. بيدارى صبح، صور اسرافيل براى هجوم به خواسته هايمان است.
حسن نصيرى
