زهرا·۱ سال پیشحبابهای ماانگار که همه ما توی یه حبابیم. حتی آشناهای ما هم غریبن. توی این حباب غل میخوریم و غل میخوریم. غصه و قصه‌مون با خودمونه.
زهرا·۱ سال پیش"برای دانش‌آموزا، برای آینده."از "دانش‌آموزا" تا "آینده" خطی می‌کشم. واضح است. آینده از آن دانش‌آموزان است. بااین‌حال، نبود چیزی آزارم می‌دهد. نقطه شروعم بی‌معنیست. کودک…
