رژیم توجه (Attention Diet) - روایت تصویری

دارم برای مطلب رژیم توجه محتوا تهیه می‌کنم که به کارتن فوق‌العاده خانم سِسیل کر (Cécile Carre) رسیدم. شروع بانمکی هست. بفرمائید:

قبل از شروع بگم این روزها در مورد شیوه ارتباط‌مان با موبایل می‌نویسم. دو مطلب قبلی در مورد تاثیر موبایل با تنهایی و افسردگی و پوچی بود. حالا در مورد ارتباط هدفمند با وسایل دیجیتال.

اطلاعات شبیه غذای مغز هست. مغز به طور غریزی همیشه آب از لب و لوچه‌اش آویزون هست برای بیشتر خوردن!

ما از بچگی همین جوری گشنه دانستن بودیم. از همون بچگی هم با اطلاعات پرت سرمون رو شیره می‌مالیدن!

بابا، من از کجا اومدم؟ تو را لک‌لک‌ها آوردند. مامان من چطوری اومدم تو این دنیا؟ تو را از بازار خریدیم.

ما همیشه هم اطمینان نمی‌کردیم. برای همین پیاز داغ ماجرا رو زیاد می‌کردند.

هرچقدر بزرگتر شدیم منابع خوراکی‌مون بیشتر شد؛ مهم‌ترین خریدار توجه ما، رسانه‌ها.

خبر داغ: .... تخفیف ویژه: ... بزرگ‌ترین اتفاق روزگار... فیلم برنده اسکار .. آخرین قسمت سریال سمیه

ما مدام وسوسه می‌شیم؛ اصلا هدف رسانه، چیزی که در دانشگاه و بازار تمرین می‌کنند گول زدن ماست. بازاریابی دیجیتال هر روز هوشمندتر شده.

ما همیشه در معرض‌یم. همین که اینترنت گوشی روشن هست انگار سفره جلوی ما پهن هست.

می‌شه مقاومت کرد؟ اگه می‌شد که شیش تا آلارم بالای تخت‌خواب نمی‌ذاشتیم! یا مامان شکلات‌ها و گزها را توی شش تا سوراخ قایم نمی‌کرد! ما آدم‌ها خیلی ضعیف‌یم. بالاخره یک جایی بند رو آب می‌دیم. تسلیم می‌شیم.