پنج راه حل برای این که نویسنده بهتری باشیم

معیارها و نشانه‌های زیادی نیستند که یک نویسنده خوب را مشخص کنند. سنجش و ارزیابی نویسنده‌ها معمولاً از روی سلیقه است. یکی از مدرس‌ها ممکن است روی زبان سخت و باستانی تاکید داشته باشد و یکی دیگر به زبان ساده و روان. یکی ممکن است دنبال فرم‌های مختلف نویسندگی برود، یکی نویسندگی خلاق درس بدهد و دیگری دنبال این باشد که متن به ساده‌ترین شکل ممکن نوشته شود. هر مدرسی، همان‌طور درس می‌دهد که به آن اعتقاد دارد.

همه این راه‌ها درست هستند اگر تکلیفمان با نویسندگی و نویسنده خوب مشخص باشد. من در جایگاه مدرس همیشه به هنرجوها گفته‌ام که هیچ وقت دنبال تقلید از دیگران نباشند. تلاش کنند که بهترین نسخه از خودشان بشوند، چون همان نویسنده‌ای که می‌خواهند از روی دستش بنویسند، خودش از کسی تقلید نکرده! از یک نگاه دیگر ببینیم: وقتی کسی که ما قصد داریم شبیهش باشیم، شبیه به نویسنده‌های قبلی نیست، چه اصراری داریم ما شبیه او باشیم؟

اگر می‌خواهید نویسنده بهتری باشید و روزی برسد که به نویسندگی مسلط بشوید، پنج راهکار ساده برایتان دارم که در مسیر درست قدم بردارید. این گامهای لرزان که به سختی جلو میبرید، با این پنج توصیه محکم تر خواهند شد.

از کلاس ها و برنامه ها در اینستاگرام من خبردار بشوید! همیشه خبری هست.

یک) فقط بنویسید!

تا زمانی که ننوشته‌اید، نمی‌دانید چه قدر خوب هستید و چه قدر نیاز به پیشرفت دارید. این دو وجه در کنار یکدیگر هستند. یعنی اول قرار است که به بخش‌های خوب نوشته‌تان سر بزنید و بعد بخش‌های دیگر را رشد بدهید. نویسنده‌ای که نمی‌نویسد، خیلی هم ویرایش نمی‌کند، خیلی هم نکته‌های نوشته‌اش را نمی‌بیند و رشدی هم نخواهد کرد.

راز اصلی در مورد رسیدن به نقطه نویسنده خوب این است که پرکار باشید. کار نیکو کردن از پر کردن است. متاسفانه یا خوشبختانه، کیفیت در نویسندگی و تمام امور هنری، فقط با بالا بردن کمیت و تعداد کارها بالاتر میرود. در طول زمان خودتان متوجه میشوید که چه قدر تاثیر داشته است.

-------------------------------.

این‌ها را هم بخوانید:

بالاخره راه حل تمرکز کردن را پیدا کردم؟

چرا کتاب قدرت عادت، کتاب خوبی نیست

بخشی از کتاب «خودت باش کافی نیست!»

-------------------------------.

دو) نویسنده خوب دیگری پیدا کنید که با او حرف بزنید

اگر چند تا نویسنده خوب مثل خودتان پیدا کنید که دور هم جمع شوید و در مورد سبک و شیوه‌های مختلف گپ بزنید، نتیجه بهتری خواهید گرفت. نگاه هر کسی در مورد سبک نوشتن، لحن، ساختار جمله و پاراگراف و بخش‌های دیگر نویسندگی، به شما کمک می‌کند که بهتر بنویسید. نوشته‌های دیگران را بشنوید، اما تا جایی که می‌توانید سعی کنید از روی دست کسی تقلید نکنید. شنیدن بدون قضاوت و بدون تاثیر گرفتن از سبک دیگران، بزرگترین موهبت است.

با این حال الهام گرفتن از سبک دیگران، نوع جمله‌بندی، جنس هماهنگی و رسیدن به دایره واژگان می‌تواند به شما در پیدا کردن مسیر خودتان کمک کند. درک عمیق تری از کلمه‌ها و ساختارشان پیدا می‌کنید و بعضی از چارچوب‌های ذهنی شما نیز می‌شکند! نکته‌های دیگران، پنجره‌ای است که ما زحمت نگاه کردن از آن را به خودمان نداده‌ایم!

سه) کتاب‌های نویسندگی بخوانید

در این مورد هم باید نکته بالا را رعایت کنید. کتاب‌های نویسندگی نباید روش شما را کاملاً تغییر بدهند. این کتاب‌ها، صرفاً راهنما هستند و نمی‌توانند برای شما مسیر تعیین کنند. تمام تمرین‌ها و نکته‌هایی که در کتاب‌های مختلف می‌خوانید ممکن است درست نباشند. مثلاً مقاله من در مورد کتاب راه هنرمند و نوشتن صبحگاهی را بخوانید.

کتابهای خوبی به فارسی در مورد نویسندگی وجود دارند. کتاب‌هایی که پیشنهاد می‌کنم:

از جمله «حرکت در مه» نوشته محمد حسن شهسواری

«اصول شکسته نویسی» اثر علی صلح جو

«جایی برای نوشتن» نوشته حسن صادقی

در بین کتابهای ترجمه:

کتاب «راه هنرمند» نوشته جولیا کامرون

«پرنده به پرنده» نوشته آن لاموت

«نوشتن مانند بزرگان» نوشته مایکل کین

و «راهنمای فیلمنامه نویس» اثر مشهور سید فیلد

چهار) ویراستار صادق پیدا کنید

بهترین گزینه برای رشد کردن، کسی است که صادقانه خطاهایمان را بگوید. کسی که بدون ناراحتی و با صراحت حرف‌هایش را به ما بزند. در مورد کار کردن و تنبلی‌هایمان با ما صادق باشد. مخاطب‌ها معمولاً ویراستارهای خوبی نیستند، زیرا در بیشتر موارد از ما حمایت می‌کنند. یک ویراستار دست روی همان کلمه‌هایی می‌گذارد که باید حذف بشوند. کلمه‌ها و عبارتهایی که ممکن است مخاطب را برنجاند، هدف خاصی نداشته‌اند و بی‌دلیل نوشته شده‌اند و اگر شبیه کسی شده باشد، آن را تشخیص دهد.

البته که پیدا کردن ویراستار خوب نعمت است. اما به آن وابسته نباشید. اولین ویراستار خودتان باشید تا بتوانید برای دیگران هم این کار را بکنید.

پنج) بهترین متن، متن ویرایش شده است!

با این جمله دوست شوید: «متن تا زمانی که ویرایش نشده، خوب نیست.». ویرایش کردن را بخشی از کار خودتان قرار بدهید. درست است که نوشتن با قلب اتفاق میافتد، اما نکتههایی هستند که بتوانید آنها را تغییر بدهید. بازنویسی بعضی از عبارتها ممکن است حس بهتری ایجاد کند. در مورد طیف کلمات و افزایش دایره واژگان می‌توانید در کلاس نویسندگی پایه بیشتر بدانید. یا ساختار اسکلت بندی جمله‌ها و پاراگراف‌ها را کم و زیاد کنید. ویرایش یک کار مجزا نیست، بخشی از نوشتن است. به عنوان یک نویسنده خوب تا زمانی که متنی را ویرایش نکرده‌اید، هرگز منتشرش نکنید! چه استعداد داشته باشید چه نداشته باشید، متن بدون ویرایش ارزشی ندارد.

مصطفی مردانی

اینستاگرام | تلگرام | توییتر | لینکدین |