بهرام ورجاوند·۵ سال پیشگاهِ گاهان_ صد و سیزدهصد و سیزده_«میخواهم خوابِ اقاقیاها را بمیرم.خیالگونه در نسیمی کوتاه که به تردید میگذردخوابِ اقاقیاها را بمیرم.□میخواهم نفسِ سنگینِ اطلس…
