«این رسم همسایگی نیست!»آقا سیّد همسایه ما پدر من رو با این جمله درآورده.شاید بگید خُب سعی کن همسایه بهتری باشی و اینقدر این بنده خدا رو اذیت نکن.اگه اینجوری دارید می گید برای اینه که تا حالا با آقا سیّد همسایه نبودید.
آقا سیّد همسایه ایه که هر شب یواشکی کیسه آشغالاش رو می ذاره دم در خونه شما و شما باید بدون هیچ گله و شکایتی،اونا رو بردارید و ببرید بندازید داخل سطل آشغال بزرگِ سر کوچه.اگه اعتراض کنید به شما می گه:«این رسم همسایگی نیست!»
آقا سیّد همسایه ایه که اگه یه چیزی رو از طبقه دوم یا پشت بومش،داخل حیاط خونه شما ببینه و درخواست کنه، باید دو دستی بهش تقدیم کنید.حتی اگه از اون چیز فقط یه نمونه داشته باشید و جز لوازم ضروری زندگی تون باشه.اگه بگید شرمنده خودم لازمش دارم.به احتمال زیاد می شنوید که:«این رسم همسایگی نیست!»
آقا سیّد هر سال شب تاسوعا نذری می پزه.برای پهن کردن بساط نذری هر آن امکان داره یه نفر بلانسبت مثه بُز بپره سر دیوار حیاط شما.شما نباید اعتراض کنید.اگه اعتراض کنید آقا سیّد با سگرمه های تو هم رفته به شما می گه:«این رسم همسایگی نیست!»
آقا سیّد هر وقت فرزند شما رو توی کوچه ببینه اونو مامور خرید اجناس مورد نیازش می کنه.فرزند شما حق نه گفتن نداره.وگرنه آقا سیّد زنگ شما رو می زنه و پس از گله از بی تربیتی فرزندتون به شما می گه:«این رسم همسایگی نیست!»
آقا سیّد سالی دو بار خونه شو تعمیر می کنه.در هنگام تعمیر خونه ش اگه دیوار خونه شما خراب بشه یا سقفش بریزه،شما حق اعتراض ندارید.اگه اعتراض کنید آقا سیّد به شما می گه:«این رسم همسایگی نیست!»
شما حق تعمیر خونه که هیچ.حقّی که یه دونه میخ به دیوار بکوبی نداری.چون به محض اولین برخورد چکش به میخ،صدای زنگ خونه شما به صدا در می آد.شما می گید کیه و جواب می شنوید که:«این رسم همسایگی نیست!»
گاهی نوه های آقا سیّد توی حیاط خونه ش توپ بازی می کنند.اگه توپی به حیاط خونه شما بیفته.شما باید در هر حالی که هستید،اون حال رو رها کنید و به سرعت،توپ رو به حیاطش برگردونید.چنانچه خاطر نوه های آقا سیّد به خاطر تاخیر شما،مکدّر بشه.آقا سیّد زنگ شما رو می زنه و می گه:«این رسم همسایگی نیست!»
گاهی اشیایی از پنجره یا حیاط خونه آقا سیّد به حیاط خونه شما می افته.اشیایی که گاهی شما هیچ پاسخی برای اون نمی تونید پیدا کنید.مثلاً یکبار یه قطعه لباس زیر زنانه در سایز بسیار بسیار وسیع می افته.یکبار یک پوکه ی به جا مانده از رزم شبانه آقا سید و...(!).در اینگونه موارد،شما بایستی سکوت کنید و رگ غیرت آقا سیّد رو انگولک نکنید وگرنه فریاد آقا سیّد رو می شنوید که داره به شما می گه:«این رسم همسایگی نیست!»
اگه شب نذری پزون آقا سیّد تا صبح دود به چشمتون رفت و خواب به چشمتون نرفت،اعتراض نکنید وگرنه انگ کافری و دشمن اهل بیت بودن،بهتون می خوره و تا روزی که زنده اید از زندگی خیر نمی بینید.در ضمن یاد بگیرید که اصلاً منتظر نذری آقا سیّد نباشید!
البته از حق نگذریم،آقا سیّد مرد با خداییه.هر سال نذری می پزه.ولی عادت نداره برای روشنایی کوچه و نذری پزیش از برق خونه خودش استفاده کنه.یعنی برق رو مستقیم از تیر برق می گیره.من حق ندارم بهش تذکر بدم چون این رسم همسایگی نیست.
و صد البته از انصاف نگذریم،آقا سیّد مرد با خداییه.حدیث های زیادی بلده.هر وقت از دست من شاکی بشه می گه:«پیامبر گفته همسایه از همسایه ارث می بره ولی من از شما فقط حرص بردم.این رسم همسایگی نیست!»
چهار مطلبی که هفته گذشته منتشر کردم:
تذکرة الاوليا عطار؛ذکر حسن بصری(رحمة الله عليه):نقل است که يکی از وی پرسيد که:«چگونه ای؟»گفت: «چگونه باشد حال قومی که در دريا باشند و کشتی بشکند و هر يکی بر تخته يی بمانند؟».گفتند:«صعب باشد».گفت:«حال من هم چنين است».
