نظر مخالف را پاس بداریم!

الف:من مطلبی رو می نویسم و شما در زیر مطلبم یک نظر کاملاً مخالف می نویسی.اینجا چند حالت پیش میاد:

• من اشتباه نوشتم ولی شما هم بی دلیل و همین جوری دارید مخالفت می کنید.
• من درست و مستند نوشتم ولی شما بی دلیل دارید مخالفت می کنید.
• من اشتباه نوشتم و شما دارید با سند و مدرک مخالفت می کنید.

ب:در پاسخ به نظر مخالف شما من می تونم چند تا واکنش نشون بدم(واکنش ها به ترتیب نظرهای بند الف):

• بدون اینکه بدونم نوشته ام مشکل داره با نظر مخالف الکی شما مخالفت می کنم.
• برای چیزی که نوشتم سند رو می کنم.
• مخالفت شما رو می پذیرم.

ج:شما یا دیگر هیچ اظهار نظری نمی کنید و یا در پاسخ به جوابی که من به نظر شما می دم،یکی از این واکنش ها رو نشون می دید(واکنش ها به ترتیب پاسخ های بند ب):

• هر کلمه ناجوری بلدید برام می نویسید.
• قبول می کنید که نظر مخالفتون اشتباه بوده.
• از اینکه نظر مخالفتون رو پذیرفتم،ابراز خوشحالی می کنید.

بدترین نظرها و پاسخ مربوط به گزینه های اول هر سه بند(الف،ب و ج) است که متاسفانه در جامعه و در همین جا که برگرفته از جامعه مون هست،زیاد شاهدش هستیم و بهترین نظرها و پاسخها توی گزینه های دوم و سوم هر سه بند(الف،ب و ج)،هستند که متاسفانه خیلی به ندرت همچون چیزی می بینیم.

چرا؟چون:

• من که مطلب رو نوشتم اینقدر به نوشته خودم(چه درست،چه نادرست) باور دارم که هیچ جوری نمی تونم نظر مخالف شما رو بپذیرم.اگر با خودم فقط این جمله رو بگم که:«شاید این بنده خدا درست بگه!» و یک بار دیگه چیزی که نوشتم رو با دقت بررسی کنم،وضع خیلی فرق می کنه!
• شما نظر مخالف دادید،اینقدر به نظر خودتون(چه درست چه نادرست)باور دارید که هیچ جوری نمی تونید نوشته من رو قبول کنید.اگر با خودتون فقط این جمله رو بگید که:«شاید نویسنده این مطلب درست بگه!» و یک بار دیگه نوشته و پاسخم رو با دقت بررسی کنید،وضع خیلی فرق می کنه!

در یک کلام آنچه که آفت هر محفله،گارد بسته است.گارد بسته نویسنده و خواننده.گارد بسته گوینده و شنونده و....اینجا که میدون بوکس نیست.چی می شه اگر یه کم گاردمون رو باز کنیم.

لطفاً این کلیپ تِد(با زیرنویس فارسی)رو ببینید.حرفهای شنیدنی دن اریلی با موضوع«معیارهای غلط اخلاقی ما»بی ارتباط به چیزی که توی این مطلب نوشتم،نیست.

«بی تردید خطاب این نوشته،بیشتر از شما،خودم هستم که از همه تون مبتلاترم»

مطلب قبلیم:

ازتون دعوت می کنم،پُست خاطره انگیز و خوندنی آقای قربانی عزیز رو که به تازگی با هشتگ«حال خوبتو با من تقسیم کن»منتشر شده رو بخونید:

حُُسن ختام:اپرای«آرایشگر شهر سویل»ساخته جواکینو روسینی.از اونجایی که این اپرا،کمدی موزیکاله توی بعضی از کارتون ها-به صورت خلّاقانه-ازش استفاده شده که تماشاشون خیلی لذت بخشه:

بخشی از کارتون دیدنی موزیکالِ باگزبانی،با پیش‌نوای اپرای کمیک "آرایشگر شهر سِویل":

بخشی از کارتون دارکوب زبله،همراه با تکخوانیِ فیگارو (لارگو آل فکتتوم) از اپرای کُمیک "آرایشگر شهر سِویل":