در پست قبل پاراگراف اول هفت کتاب را به اشتراک گذاشتم و درخواست کردم بنویسید کدام کتاب و چرا انتخاب شما برای خواندن است؟
24 نفر از دوستان در این نظرسنجی شرکت کردند و انتخاب شان را نوشتند (تا ساعت 20:30 روز 26 اردیبهشت 1402). برخی یک کتاب و برخی چند کتاب انتخاب کردند. همچنین برخی دوستان دلیل انتخاب را نوشتند و برخی نه.
درمجموع، کتاب دوم با عنوان رویای مردی مسخره از داستایفسکی با 11 بار تکرار در صدر قرار گرفت و بعد از آن کتاب چهارم یعنی درنگِ مرگ از ژوزه ساراماگو با 9 بار تکرار.
دلایلی که در نظرات دوستان ذکر شد متنوع بود و اینجا فقط نظرات برخی از دوستان را درمورد کتابی که بیشترین انتخاب را داشت، ذکر کردم.
دلایل مطرح شده برای انتخاب کتاب دوم- رویای مرد مسخره از داستایفسکی- بیشتر بر روایت اول شخص کتاب و همذات پنداری تاکید داشت:
منیره سادات جارچیان:
«شروع کتاب دوم با زمان اول شخص مفرد از شکل گیری شخصیتی متفاوت خبر می دهد و من علاقه مند می شوم که این تفاوت تا به کجا پیش می رود و دیگران در برخورد با این شخص که دیوانه می پندارندش تا کجا پیش می روند و ماجرا کجا پیچش و تغییر می کند که نقطه عطفی باشد برای تحول شخصیت( ها) یا معرفی بیشتر آنها.»
الف:
«کتاب دوم نظرم رو جلب کرد، احساس کردم شخصیت این کتاب به شدت درونگراست، شاید بدلیل روایت اول شخص و علاقه من این افراد که بنظرم و دوست داشتنی تر از ظاهرشون هستند و اینکه این پاراگراف حس کنجکاوی و عاطفی من رو بیشتر تهییج کرد!»
༺ℕ?ℍ?????༻
«کتاب دوم هم همون حالتِ اول‌شخص رو داره. درباره‌ی یک شخص هست. این شخص هم داره خودش رو با واژه‌هایی توصیف می‌کنه که موردعلاقه و مورداستفاده‌ی منه! با این پاراگراف همزادپنداری کردم!»
خمول:
"کتاب دوم
بدلیل متفاوت بودن نگاه راوی به آدمها برام جالب بود"
میراحمدی:
"احساس همزاد پنداری کردم..
یاد روزهایی افتادم‌که مجبور بودم با بعضیا که از دستشون ناراحت بودم حرف بزنم و بخندم"
ب. ص:
"کتاب دوم و سوم با اون تصوير سازي عميق و تدريجي و ساده اش قطعا انتخاب خوبيه اابته اين دو تارو خودنم"
برخی دوستان هم گفتند که پاراگراف اول این کتاب جالب بوده و همسو با سلیقه شان است ولی دلیلشان را دقیقا ذکر نکردند.
ایده پست قبل از اینجا آمد که هفته پیش فصل اول کتابِ «آثار ادبی را چگونه باید خواند؟» از تری ایگلتون را می‌خواندم. ایگلتون می‌نویسد: «جمله آغازین رمان مدلی است کوچک از کل رمان». او چندین مثال از رمانها و شعرهای مختلف مطرح می‌کند و تحلیل می‌کند که چگونه جمله (یا جملات) نخستین یک داستان یا یک شعر، بر مخاطب تاثیر می گذارد.
شیوه تحلیل ایگلتون برایم جالب بود. بعد از خواندن آن، سری به برخی کتابها زدم و فقط پاراگرافهای اول را خواندم، جالب بود و یاد گرفتم چه نویسنده باشیم چه منتقد، توجه به جمله و جملات نخستین بسیار مهم است.
از همه دوستان که برای پست قبل وقت و انرژی گذاشتند بسیار ممنونم.
شما کدام کتاب را انتخاب می کنید؟
