بازسازی سیستم عصبی؛ بدن و ذهن
🪽✨🌀🧠🌀🫁🌀🫀🌀✨🪽
ذهن و بدن ما بهطور عمیق به هم مرتبط هستند، و این ارتباط به ما امکان میدهد تا با بازسازی دینامیک آنها، استرس و اضطراب را کاهش دهیم. جامعه معمولاً ما را به کمالگرایی سوق میدهد، در حالی که احساسات مثل اضطراب واکنشهای طبیعی به تهدیدات هستند. مغز ابتدایی ما (مغز خزنده) مسئول واکنشهای بقا است، در حالی که مغز پستاندار، احساسات و عواطف را مدیریت میکند. با پیشرفت مغز برتر، ما توانستیم استدلال، زبان و خودآگاهی را توسعه دهیم.
نورژنز (تولید سلولهای عصبی جدید) نشان میدهد که مغز ما قابلیت بازسازی دارد، و سلامت فیزیولوژیکی ما بر کیفیت زندگیمان تأثیر میگذارد و بازتنظیم سیستم عصبی برای بهبود آن حیاتی است. در زندگی مدرن، واکنش استرس ما بهطور مزمن تحریک میشود. این پدیده به نام نوروسپشن (neuroception) است که طی آن مدارهای عصبی ما پیوسته خطر را ارزیابی میکنند. عصب واگوس نقش مهمی در انتقال وضعیت بدن به مغز دارد؛ بهطور مثال، اضطراب از طریق سیگنالهای بدنی به مغز منتقل میشود و واکنش استرس فعال میشود.
در این حالت، عملکردهای مغز و بدن محدود میشود. بنابراین، جایگزین کردن نشانههای تهدید با نشانههای ایمنی ضروری است تا سیستم به حالت تعادل و آرامش برگردد و دسترسی به منابع هوش ذهن-بدن بهبود یابد.
حتی بیشتر رویکردهای درمانی شناختی، از بالا به پایین هستند یعنی از ذهن (از گفتگو و …) شروع میکنند اما ما به رویکرد از پایین به بالا یعنی تمرکز روی تنفس و بدن قبل از ذهن هم نیاز داریم.
تئوری پلیواگال توضیح میدهد چرا رویکردهای شناختی و از بالا به پایین در زمانی که احساس گیر افتادن در حالت جنگ، گریز و انجماد قرار داریم، موثر نیستند. چون مرور دردناک افکار بهصورت کلامی، که به آن نشخوار فکری (Rumination) گفته میشود، میتواند در بدن بهگونهای تجربه شود که گویی این درد دوباره در زمان واقعی در حال رخ دادن است.
🪽✨🌀🧠🌀🫁🌀🫀🌀✨🪽
بنابراین، روزی ۵ دقیقه برای خودتون و بازسازی ارتباط بدن و ذهنتون وقت بگذارید. از بدنتون شروع کنید نه از ذهن.
تکنیکهایی برای تنظیم سیستم عصبی:
🧘🏽♀️
۱. آواز لرزشی (Vibrational Humming): عصب واگوس از طریق تارهای صوتی عبور میکند و آواز خواندن با آهنگ مورد علاقه یا تمریناتی مانند تکرار مانترای «اُم» یا «تنفس زنبور هندی» (Bhramari Pranayama) به تنظیم سیستم عصبی کمک میکنند. به لرزشها و احساساتی که در بدن ایجاد میشود، توجه کن.
🎶
۲. همنوازی صدا: همگامسازی ریتمیک میتواند به تنظیم احساسات کمک کند. وقتی ریتم یک محرک خارجی مانند موسیقی با ضربان قلب یا وضعیت عصبی شما هماهنگ میشود، سیستم عصبی بهتدریج آرامتر میشود. مثلا، وقتی ضربان قلبتان بالاست موزیکی آروم گوش بدید. این عامل بیرونی کمک میکنه ضربان قلب یعنی درونتون با ریتم موسیقی هماهنگ و آرام شود.
🎨
۳. هماهنگی هنری: فعالیتهای خلاقانه مانند نقاشی میتوانند سیستم عصبی پاراسمپاتیک را فعال کنند. با هر دم و بازدم حرکت مداد یا قلم خود را روی کاغذ هماهنگ کن و به آرامش ناشی از این هماهنگی توجه کن.
لینک کانال تمرین در تلگرام
@movemindfullywithme 🪽
این متن خلاصهای است از مطلب:
https://omstars.com/blog/culture/rewiring-our-mind-body-physiology/