اولین روزی که سر کلاس استاد حاضر شدم را هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم.
چنان پنبه‌ی ما را زد که ما را از دانشگاه آمدن خودمان ناامید کرد. گفت: شما فکر کرده‌اید دانشگاه تاپ کشور در رشته‌ی علوم انسانی قبول شده‌اید آدم حسابی هستید؟ و اشاره کرد به دو دانشجویی که در حال پفک خوردن در آخر کلاس بودند و گفت: شما را هیچ جا راه ندادند اومدید رشته انسانی. فکر نکنید روانشناسی و فلسفه رشته‌های راحتی هستن که بتونید سر کلاس پفک بخورید و روانشناس هم بشید!
همان سالی که ما او را پیدا کردیم، از دانشگاه بازنشسته‌ی اجباری! شد. شاید هم شانس من بوده که هر وقت انسان شریفی را پیدا کردم در زندگی‌ام، فرصت کمی برای استفاده از حضورش داشتم.
به تازگی استاد قریب را در شبکه‌های اجتماعی دیدم و خواستم لذت حضور ایشان را با دوستانم به اشتراک بگذارم.
توصیه‌ی من به شما دیدن همه‌ی ویدئوهای ایشان در اولین فرصت است!
پ.ن: هیچ شرحی از گفتار و رفتار و طرز فکر ایشان ندادم چون به نظرم لازم نبود، هرکسی یکی از ویدئوهای استاد قریب را نگاه کند خودش آنچه باید بگیرد را می‌گیرد.
به مرور زمان این صفحه دستخوش ویرایش می‌شود. به ترتیب ویدئوهای ایشان پس از معرفی و خلاصه‌نویسی در اینجا معرفی و لینک می‌شوند.
