علیرضا صالح·۲ ماه پیشبار امانتآدمی تاب می آورد ورای حد تصورو به دوش میکشد بار سنگین آدم بودن را..تمام عمر به دوش میکشد بار درد ها و رنج های خویش رابار بغض ها و کینه ها ر…
علیرضا صالح·۲ ماه پیشدر جستجوی معنای از دست رفتههمانند کتابی که نیمه خوانده رها شده و در کنج قفسه به جا مانده..همانند رویای کودکی که هیچ گاه به واقعیت بدل نشد.. همانند قابی که برایش میخی…
علیرضا صالح·۲ ماه پیشپیرمردی در اتوبوسخیره به پیرمردی خموده و ارام نشسته کنار من در اتوپوسبا چشمهایی خسته و نگاهی بی تفاوت به جهان ، صورتی ممتنع ، دستهایی رنج دیده و جسمی که که…
