چه دنیای جالبی دارند بچه ها!
آنهایی که هیچ چیز نمیدانند،آنهایی که چند سال بیشتر نیست به این سیاره عجیب و مخوف آمده اند.
سیاره ای که در آن حتی نمیتوانیم خوب و بد را تفکیک کنیم چه برسد به اینکه بخواهیم انتخاب کنیم.
چه دنیای جالبی دارند بچه ها!
به دنیا آمده اند تا بمانند و مثل ما عجیب بشوند،پیچیده بشوند،عصبی بشوند و لپ کلام اینکه روانی بشوند!
آنهایی که تمام چیزهایی که تجربه میکنند را در بزرگی از یاد میبرند،ترسناک نیست!؟
هم تمام خاطرات خوب و هم خاطرات بد را به یکباره از یادت ببری؟!
از خودم میپرسم پس چرا زندگی میکنیم اگر قرار است که از یاد ببریم؟
کاش بچه میماندیم!
آن موجوداتی که نهایت مشکلاتشان به شکسته شدن نوک مدادشان برمیگردد نه سرو کله زدن با موجوداتی از جنس خودشان،چه باهوش و چه احمق.
تاکنون این سوال به ذهنت نرسیده که چرا به دنیا می آییم؟
فقط برای انجام کار های تکراری مسخره؟
فقط برای اینکه کسی را پیدا کنیم که بقیه عمرمان ما را تحمل کند؟
یا فقط نسل بعدی بسازیم بدبخت تر از خودمان؟
هیس چرا چرند میگویی؟
بلند شو! بلند شو! کلاست دیر شد!
