محمد فاضلی در توییتر نوشته بود: «یکی از بدترین لحظات در تاریخ هر ملتی می‌تواند لحظه یا دوره‌ای باشد که در آن دیگر هیچ کاری، هر قدر هم دور از عقل سلیم و انتظار عامه مردم باشد، تعجب‌برانگیز نباشد. لحظه‌ای که در مقابل تعجب از هر کار ناشایستی، خلق الله بگویند: تو غیر از این انتظار داشتی؟»
علی حسین‌زاده | ما بی‌تعارف کشوری منزوی هستیم که با کشورهای برتر دنیا ارتباط معناداری نداریم. نه با امریکا، نه با اروپا، نه با ژاپن و کره و نه با استرالیا و کانادا و...
ما می‌دانیم که با آنها رابطه نداریم، آنها هم می‌دانند که ما با آنها رابطه نداریم. پس چیز پنهانی این وسط وجود ندارد.
ما تصمیم می‌گیریم برویم پیش چین و روسیه و اسم دیپلماتیک این کار را می‌گذاریم «سیاست نگاه به شرق».
اما چین و روسیه هم می‌دانند که ما با کسی رابطه نداریم. هم می‌بینند که در سال‌های اخیر هیچ رهبر بلندپایه‌ای از کشورهای برتر دنیا به ایران نیامده و از ایران هم به آن کشورها نرفته و هم ناسلامتی این دو کشور خود عضوی از گروه مذاکراتی ما با غربیان هستند. آنها خود میانجی و پیام‌رسان انتخابی ایران برای گفتگو با امریکا هستند پس از تمام پیچ و خم مذاکرات ما و فراز و فرودهای آن و احیانا از نتیجه آتی آن باخبرند (عجب تدبیری به خرج داده‌ایم ما!) .
این می‌شود که حتی این دو کشور که ما تمام تخم‌مرغ‌هایمان را در سبدشان گذاشته‌ایم هم به ما روی خوش نشان نمی‌دهند و به دنبال تاراج ما هستند و تحقیرمان می‌کنند.
این می‌شود که سفر رئیس جمهوری ما به روسیه و نحوه برخورد و پذیرایی طرف روس از او نقل محافل خاص و عام می‌شود:
مــــــقـــــــتــــــــدریــــــــم...
پی‌نوشت: خبرگزاری فارس می‌گوید پوتین استرس داشت. شما هم بگید داشت!!!
