اگه واقعاً به مدیتیشن علاقه دارید و میخواید به بهترین شکل ازش استفاده کنید ، پیشنهاد میکنم این مطلب رو حتماً تا آخر بخونید و سبک نوشتاری غیر حرفهای من رو نادیده بگیرید.
یه سری داشتم با دوستم صحبت میکردم و نمیدونم چی شد که یه چیزایی راجع به مدیتیشن گفتم. یادمه واکنش دوستم اینجوری بود که «خب که چی ؟ تأثیری هم داره رو چیزی ؟».
حقیقتاً یه جوری محکم و سنگین این جملشو گفت ، که منم به شک افتادم. دفعه بعدی که خودم خواستم مدیتیشن کنم ، یاد حرفش افتادم و شروع کردم به تحقیق و گشت و گذار توی اینترنت.
این مطلب هم یه مجموعه ای از نتیجه گیری های منه...
اما قبل از اینکه به فواید و حقایق مربوط به مدیتیشن برسیم ، اول بذارید خیلی کوتاه و خلاصه بگم مدیتیشن چیه.
در اصل میتونیم اینجوری بگیم وقتی شما ذهنتون رو روی چیزی متمرکز میکنید و تلاش میکنید به آرامش فکری برسید ، درواقع دارید مدیتیت میکنید یا عمل مدیتیشن رو انجام میدید. حالا این چیزی که ذهنتون روش متمرکز میشه میتونه صدا ، حس لامسه ، تنفس و یا هر چیز دیگه ای باشه.
اگه دنبال کاهش استرس باشید ، احتمالاً یکی از اولین راهکارهایی که باهاش آشنا میشید مدیتیشن هست. مردم بیشتر سراغ مدیتیشن میرن تا رضایتشون از زندگی رو افزایش بدن ، روحیهی بهتری داشته باشن ، به آرامش فکری برسن و استرسشون رو کمتر کنن.
علاوه بر این مواردی که گفتم ، مدیتیشن خیلی فواید دیگه هم داره که از نظر علمی اثبات شده هستن.
مثلاً :
و ...
مدیتیشن در کل برای اکثر افراد کاملاً بی خطره. فقط بهتره بدونید که بعضی از پژوهشها معتقدن که حالت آرامش بخش شدید مدیتیشن ، مثل هیپنوتیزم میمونه. بخاطر همین مورد گفته میشه که مدیتیشن برای افرادی که اختلالات روانی ، افسردگی اساسی و اختلالات شخصیتی دارن میتونه نامناسب باشه.
اینجا من دارم درباره مدیتیشن از طریق تمرکز صحبت میکنم. که چیز فوقالعاده خوبیه.
آدم چند دقیقه از طول روز رو میشینه و روی یک چیز خاص دقت و تمرکز میکنه. مثل یه نقطه روی دیوار ، صدای تنفس ، حس روی پوست ... هر چیزی. میتونه تمام فوایدی که بالاتر گفتم رو داشته باشه. میتونه زندگی رو رنگی تر و آرامش آدم رو عمیق تر و دوست داشتنی تر کنه.
اما ایرادش اینجاس که اینجور مدیتیشن ، درواقع مثل دوییدن دنبال آرامش و فرار از حقیقته.
من خیلی از وضعیت حال حاضرم ناراضی ام ، پس الآن چشمامو میبندم و روی تنفسم انقد تمرکز میکنم تا آروم بشم!
آره! جواب میده... اما به محض اینکه چشمام رو باز میکنم و مدیتیشن تموم میشه ، میبینم که مشکلاتم هنوز سر جاشون هستن و دوباره هرچی استرس داشتم برمیگرده بهم.
خب اولاً که باید بگم که من علامهی دهر نیستم که بهتون بگم دقیقاً چه کاری خوبه و چه کاری درسته. اما یه ترفند هست که خیلی خوب جواب میده...
اونم اینه که دیدمون به مدیتیشن رو برعکس کنیم!
یعنی سعی کنیم به این باور برسیم که...
آرامش فکری ، چیزی نیست که ما لازم باشه بریم دنبالش و از طریق مدیتیشن اون رو به دست بیاریم. بلکه چیزیه که همیشه همراهمونه.
منظورم از این حرف اینه که ، اینکه روزانه 10 دقیقه مدیتیت میکنیم به کنار. اون میشه روتینمون. اما حالا اگه توی طول روز احساس استرس یا اضطراب شدید کردیم ، دوباره نریم سراغ مدیتیشن تمرکزی.
میپرسید خب پس چیکار کنیم ؟
این دفعه اگه مشکلی برای ما پیش اومده و باعث شده که استرسمون بیشتر بشه. به جای فکر نکردن بهش ، میتونیم از طریق مدیتیشن ، بهش فکر کنیم. با تمام وجود حسش کنیم. حسی که بهمون میده رو برای یه مدت کوتاهی تجربه کنیم. بعد رهاش کنیم و بذاریم ذهنمون آروم بشه.
یعنی به جای اینکه از چیزی که اذیتمون کرده فرار کنیم و به مدیتیشن و تمرکز پناه بیاریم ، میریم سراغش و مستقیماً روی خود مشکل تمرکز میکنیم.
توی این کار ، اولش ذهن انسان خود به خود مقاومت میکنه. یعنی هرچی تلاش کنید که به مشکلتون فکر کنید ، به جای اینکه آروم تر بشید بیشتر قاطی میکنید.
اما وقتی توی ذهنتون و در حال مدیتیشن بتونید روی مشکلتون خیلی عمیق بشید ، کم کم ناخودآگاه به مرحلهی تجزیهی مشکل و ارائه راهکار میرسید. یعنی ذهن دیگه مقاومت نمیکنه.
بعد از اینکه تونستید با مشکلتون کنار بیاید و حس بدتون بهش رو رها کردید ، خودتون متوجه میشید که آرامشی که حس میکنید از آرامش یه مدیتیشن از طریق تمرکز ، خیلی عمیق تر و بهتره.
تا جایی که من متوجه شدم ، این نوع مدیتیشن زیر مجموعه مدیتیشن از طریق تفکر و حضور ذهن هست.
به نظر من مدیتیشنی که از راه تمرکز روی یک مورد باشه و برای فرار از مشکلات و فکر نکردن به اونها باشه ، بد نیست! بهتر از هیچیه. اما کافی نیست. چون مدیتیشن که تموم میشه ، مشکلات دوباره شروع میشن.
دقیقاً مثل یه سفر خیلی خوب میمونه. وقتی که برگردی ، همه چیز همون طوریه که بود.
پس از نظر من ، بهتره که آدم بتونه از طریق مدیتیشن ، روی مشکلش تمرکز کنه تا تأثیر منفی روحی و روانی اون مشکل روی خودش رو کاهش بده.
مرسی که خوندید ;)