در مطلب قبل به این موضوع اشاره کردیم که تصمیم‌گیری با قضاوت چه تفاوتی دارد و با طی چه فرایندی باید رخ دهد. در ادامه به سبک‌های تصمیم‌گیری خواهیم پرداخت.
برای تصمیم‌گیری چهار سبک وجود دارد که می‌توانید به کار بگیرید: سبک‌های مقتدرانه، مشارکتی، دموکراتیک و اجماعی. انتخاب این سبک‌ها به دو عامل بستگی دارد. اول فوریت تصمیم‌گیری است. وقتی فوریت پایین باشد، شما وقت زیادی برای تصمیم‌گیری دارید و وقتی فوریت بالا باشد، باید به سرعت تصمیم بگیرید. عامل دومی که باید در نظر گرفته شود، میزان تأثیر تصمیم است، از تصمیم‌های کوچکی که تأثیر کمی هم خواهند داشت تا تصمیم‌های بزرگ که می‌توانند پیامدهای وسیعی در پی داشته باشند. بنابراین وقتی می‌خواهید سبک تصمیم‌گیری خود را انتخاب کنید باید به این دو عامل توجه کنید.
برای موقعیت‌هایی که تصمیم شما تأثیر کمی دارد ولی هرچه فوریت بالاتر آن برود، تأثیر آن هم بیشتر می‌شود، سبک مقتدرانه مناسب‌ترین است. برای تصمیمات بزرگتری که فوریت بیشتری هم دارند و شما باید به سرعت نتیجه را مشخص کنید و پیامد بزرگی هم به همراه خواهند داشت، در موقعیتی قرار دارید که باید تصمیمات را به صورت مشارکتی اخذ کنید. برای موقعیت‌هایی که تصمیم، تصمیم بزرگی است، ولی فوریتی در کار نیست و زمان زیادی دارید، می‌توانید تصمیمی اجماعی بگیرید. و در نهایت برای تصمیماتی که از نظر اندازه متوسط هستند و فوریت بالایی هم ندارند، امّا باید بالاخره در مورد آن تصمیم بگیرید، می‌توانید تصمیم‌گیری دموکراتیک را انتخاب کنید.
بنابراین در زمان تصمیم‌گیری سعی کنید مشخص کنید که فوریت و اندازه تصمیم چگونه است. در مطالب بعدی درباره هر یک از سبک‌های تصمیم‌گیری قدری عمیق‌تر خواهیم شد تا تشخیص بهتری نسبت به این پیدا کنید که هر یک از سبک‌ها را باید در کدام موقعیت‌ها استفاده کنید.
