زورگیری برای لایک!

چند سالی است که قابلیت «استوری» به شبکه‌های اجتماعی اضافه شده و ما محتوایی موقت را تنها به مدت یک روز با دیگران به اشتراک می‌گذاریم؛ عکس، ویدئو یا نوشته‌ای که خیلی زود ناپدید خواهد شد.

هیچ وقت موقع استوری کردن تصویری از خودتان به این فکر کرده‌اید که چرا این عکس (یا هر محتوایی) لایق عمری به این کوتاهی است و چرا نباید مثل تصویر آخرین سالگرد ازدواج یا فلان سفر تبدیل به پستی دائمی در صفحه‌تان شود؟ آیا فکر می‌کنید این عکس آن‌طور که باید تحسین و توجه دریافت نخواهد کرد؟ یا برای همیشگی بودن به اندازه کافی جالب و گیرا نیست یا برعکس معتقدید در استوری بیشتر دیده خواهد شد؟

ما دائما در حال پیش‌بینی و ارزش‌گذاری محتوای خودمان هستیم. «احتمالا این ویدئو لایک یا ویوی زیادی خواهد گرفت پس پستش می‌کنم.» یا «این عکس فنجان قهوه لبه‌ی پنجره آن‌قدرها که باید لایک‌گیر نیست و همین که آن‌هایی که باید در استوری تماشایش کنند، کافی است.»

کسی را می‌شناسم که هر چند وقت یک‌بار پیغامی خصوصی می‌دهد و می‌پرسد: «چرا پستم رو لایک نکردی؟» نه نوجوانی ۱۶-۱۷ ساله است و نه رفیقی صمیمی. آشنای دور بالغی ۴۰ ساله است که زورگیری لایک می‌کند، چرا که معتقد است زیاد دیده نشدن پست‌هایش باعث می‌شود فکر کند به اندازه‌ی کافی خوب نیست و این افسرده‌اش می‌کند.

اما آیا واقعا تعداد لایک‌ها نشان می‌دهد که چه محتوایی خوب است یا بی‌ارزش؟ هیچ‌وقت با صفحه آدم‌‌هایی که به نظرتان نماد جهالت، بی‌مزگی و بی‌سلیقگی هستند اما عدد شست‌های بالا رفته‌ی پست‌هایشان ۵-۶ رقمی است روبه‌رو نشده‌اید؟

جالب است که بعضی از لحظات زندگی‌مان را در حد استوری کوتاه‌مدت و بعضی دیگر را لایق عکسی دائمی در آلبومی می‌بینیم.

همچنین بخوانید:

چطور در شبکه‌های اجتماعی محبوب باشیم؟!

استراتژی محتوا چیست و چطور با آن کسب و کارمان را متحول کنیم؟ + ۵ فاز اصلی

جهان به روایت خطرناک‌ترین‌ مرد دنیا!

کرونا به من آموخت زندگی چه معنایی دارد

۱۲ نکته در بازاریابی محتوا که شما را از سئو بی‌نیاز می‌کند

۴ کتاب عالی برای یادگیری محتوا: از نویسندگی و تولید تا بازاریابی و استراتژی محتوا