ریشه واژه درود و برخی واژگان در بازدید دو نفر

درود واژه‌ای از فارسی باستان است که ایرانی‌ها هنگام رسیدن به یکدیگر می‌گویند و به دور از هر جنگ و آشتی و سازشی، یکدیگر را با گفتن درود می ستایند. این واژه در اوستا درَوَت به چم تندرستی بوده است. در پهلوی آن را درُت (drōt) می گفتند. سپس در زبان پارسی درُد و سپس امروزه آن را درود می گوییم.

اگر واژه درود، یک میانوند س به خود بگیرد، واژه دروست پدید می آید. واژه ژوست (Juste) در زبان فرانسوی، از همین دروست گرفته شده است. همین واژه نیز در زبان انگلیسی جاست (Just) گفته می شود. در زبان روسی دروست به دراست دگرگون شده است. بنابراین ریشه همه این واژه ها به زبان اوستایی باز می گردد.

گفتمان - گفتمان و دموکراسی برای افغانستان

نماز اُ تُ (تو) - namāz ō tō ---- نماز به تو

تُ (تو) رای درُد - tō rāy drod ---- تو را درود

درُد اَبَر تُ (تو) - drod abar tō ---- درود بر تو

چُن هِ (تو) - ?(cōn hē (tū ---- چگونه ای (تو)

(من) خوب هَم - man) xūb ham) ---- (من) خوب هستم

پِد آزادی دارم - ped āzādīh dāram ---- سپاس گذارم

نماز فَرخ - چُن هِ - ?namāz farrox, cōn hē ---- درود فرخ - چگونه ای؟

خوب هَم، آزادی - xūb ham, āzādīh ---- خوب هستم، سپاس

درُد اَبَر تو، میهرِن - drod abar tō mihrēn ---- درود بر تو مهران

درُد - drod ---- درود

از کو هِ تو - ?az kū hē tū ---- از کجا هستی تو

من از پارس هَم - man az pārs ham ---- من از پارس هستم

نماز اُ اَشما، چُن هِد (اَشما) ؟ - ?(namāz ō ašmāh, cōn hed (ašmāh ---- نماز به شما، چگونه اید (شما)؟

خوب هِم - xūb hem ---- خوب هستم

از پارس هِد؟ ?az pārs hed ---- از پارس هستید؟

اُهای، اَما از پارس هِم - ōhāy, amā az pārs hem ---- بله ما از پارس هستیم

نِ، من از چین هَم - nē, an az cīn ham ---- نه، من از چین هستم

نِ، من از چین نِ هَم، از هیند هَم - nē, an az cīn nē ham, az hind ham ---- نه، من از چین نیستم، از هند هستم

نوشته های بالا از تارنمای parsig.org (رهام اشه) برداشته شده است و تلاش کردم تا فارسی نویسی گویش پهلوی که در آغاز هر بند آمده است، درست باشد ولی شاید بر پایه زبان شناسی نادرست باشد، پس پوزش می خواهم.