یک سری از چیزها را سعی می‌کنیم فراموش کنیم ولی یک سری از چیزها هستند که سعی نمی‌کنیم آنها را در یادمان نگهداریم ولی به یادمان می‌مانند و تا روزی که زنده‌ایم، فراموشمان نمی‌شوند.
به عنوان مثال آدمها و چیزهایی که موجب آزردگی خاطر ما می‌شوند را سعی می‌کنیم فراموش کنیم ولی یک سری از آدمها و چیزهایی که باعث نشاط و خاطرات خوش در ذهن ما شده‌اند را بدون اینکه کوچکترین تلاشی کنیم تا در ذهنمان نگه داریم، تا روزی که زنده‌ایم با ما و در خاطر ما، می‌مانند. فقط گاهی ما چون خیلی آنها را دوست داریم، کاری می‌کنیم که هر لحظه در ذهنمان تازه شوند.
چند نفر از آدم‌هایی که تاکنون دیده‌ای و شنیده‌ای را نمی‌توانی از یاد ببری؟ آدمی در طول عمر نه چندان اندکش شاید دست کم با هزار نفر آشنا شود، ولی از بین این هزار نفر، به تعداد انگشت‌های دست هستند که فراموش کردن آنها مُحال ممکن است. برای فراموش نکردن یک نفر، شاخص‌هایی مثل اینکه در کجا، چگونه و برای چه با هم آشنا شده باشیم و این آشنایی به کجا انجامیده باشد، خیلی مهم است.
غذاهای زیادی را می‌خوریم و طعم‌های بسیاری را می‌چشیم ولی طعم‌های اندکی هستند که در ذهن ما برای همیشه ثبت می‌شوند.
موسیقی‌های زیادی را می‌شنویم ولی تنها تعداد کمی از آنها را هر از چند گاهی زمزمه می‌کنیم و همیشه در ذهنمان مرورشان می‌کنیم.
فیملهای زیادی را می‌بینیم ولی فقط بعضی از سکانس‌ها و دیالوگها، برای همیشه به یادمان می‌مانند.
گاهی کتابهای زیادی را می‌خوانیم ولی فقط برخی از پاراگراف‌ها هرگز ما را رها نمی‌کنند.
در طول عمرمان به مکان‌های زیادی می‌رویم ولی تنها تعدادی از آنها را هرگز فراموش نمی‌کنیم.
آنچه برخی چیزها را به یادماندنی و ابدی می کند، حُسن تصادف‌ها است.حُسن تصادفِ سکانس یا دیالوگی از یک فیلم با وضعیت زندگی و زمانه ما. حُسن تصادف پاراگرافی از یک کتاب با حال و روز ما. حُسن تصادف اتفاق افتادن دو رخداد شبیه به هم یا بسیار مربوط.
یک غذای کاملاً معمولی را در کنار یکی که دوستش داریم، در مکانی خاطره انگیز و در کنار یک موسیقی زیبا، صرف می‌کنیم. حُسن تصادفِ برابر شدن طعم آن غذا، آن دوست، زیبایی آن مکان و آن موسیقی باعث می‌شوند که هیچ کدام را تا ابد فراموش نکنیم. اینگونه می‌شود که طعم خوش آن غذا چند برابر می‌شود. آن دوست برای ما عزیزتر می‌شود. آن مکان زیبایی‌اش برای ما دو چندان می‌شود و گوش‌نوازی آن موسیقی نیز مضاعف می‌گردد.
قبول کنید یا نکنید، باور کنید یا نکنید، ما به حسن تصادف ها مدیون هستیم. پس بیایید قدر این حُسن تصادف‌ها را بیشتر بدانیم.
مطلب قبلیم:
آخرین مطالب منتشر شده در چالش«حال خوبتو با من تقسیم کن»:
حُسن ختام:
خاطره مرحوم فریدون مشیری از شعر کوچه:
دکلمه شعر «کوچه»:
