گاهی باید لحظهها را آرامتر ورق زد.
زیرا معنایی در آنها نهفته که ذهن دیرتر متوجه میشود.
گاهی آنقدر شیریناند که دلت نمیخواهد به پایانشان فکر کنی؛ میخواهی در اعماقشان شیرجه بزنی و با تمام وجود لمسشان کنی.
آهستهتر در آنها حرکت کنی تا بهتر به خاطر بسپاری،
و بیشتر نگاه کنی تا چیزی را از قلم نینداخته باشی.
آنقدر که احساس کنی دو چشم برای دیدن آن لحظات امیدبخش، ناکافی؛ و زمانی که سپری میشود دشمنیست که علیه تو به سرعت میتازد..
