درود، امیدوارم ایام به کامتون باشه!
آخر نوشته قبل که در رابطه با فرآیند توسعه محصول بود قرار شد در رابطه با توسعه محصول با فلسفه لین بنویسم، لین چیه؟ فلسفه تولید محصول برپایه نیازمندی‌های اساسی کاربر و تکرار یک چرخه!
ینی فقط و فقط چیزی تولید شه که مطمئنیم کاربر نیاز داره نه تیم تست، نه تیم فروش، نه تیم مارکتینگ و نه هیچ کس دیگه‌ای! و ازون‌طرفم تولیدمون براساس تکرار چرخه‌ی <<تولید - تست و گرفتن فیدبک - تحلیل داده و ایده‌پردازی>> باشه. اینجوری محصول خیلی چُست و چابک توسعه پیدا میکنه که مزیت بزرگی بحساب میاد.
حالا اجایل چیه؟ در حقیقت اجایل فلسفه تولید نرم افزار با دیدگاه لین هست، یا همون زیرشاخه نرم افزاریِ لین. میدونیم که لین برای تولید محصولات غیر نرم افزاری هم کاربرد داره.
برای پیاده سازی نرم افزار ۲ روش براساس اجایل داریم: اسکرام و کانبان.
اسکرام ۴ مفهوم اصلی و مهم داره:
اسپرینت: بازه زمانی ۲تا۴ هفته‌ای برای پیاده‌سازی محصول(انجام وظایف یا همون تسک‌ها). تسک‌ها در لیستی که اصطلاحا بک‌لاگ گفته میشه اولویت بندی شدن. یه تعداد تسک از بالای بک‌لاگ با توجه به زمان هر اسپرینت انتخاب میشه و روی تسک‌ها کار میشه، هر تسکی انجام نشد میره برای اسپرینت بعدی. برای مدیریت تسک‌ها در هر اسپرینت یه جدول ۳ ستونی درست میکنیم و توی ستون اول تسک‌های اسپرینت(Sprint Backlog) رو میزاریم، توی ستون دوم تسک‌های در حال انجام (In Progress) و توی ستون سوم تسک‌های انجام شده(Done).
جلسه برنامه‌ریزی اسپرینت: این جلسه قبل از شروع اسپرینت برگزار میشه، در حضور تیم تولید تسک‌ها از بک‌لاگ محصول به بک‌لاگ اسپرینتی که قرار شروع بشه برده میشه، یا همونطور که گفته شد همون جلسه برنامه‌ریزی اسپرینت. توی این جلسه اگر کسی دغدغه‌‌ای داره یا مانعی برای انجام تسک میبینه مطرح میکنه.
جلسه روزانه(استندآپ میتینگ): جلسه‌‌های روزانه‌ی سرپایی ۱۵ دقیقه‌ای! که در اون میگیم دیروز چیکارا کردیم، امروز برناممون چیه و فردا رو چی میخوایم زمان بزاریم و اگر نیاز یا مشکلی برای انجام کارهامون داریم در حضور همه اعضای تیم مطرح کنیم.
جلسه Retrospective(بازنگری): این جلسه بعد از اتمام اسپرینت برگزار میشه. هدف این جلسه بررسی اسپرینت گذشتست. اینکه چه تسکایی تموم شد و چه تسکایی توی روند انجامشون مشکل پیش اومد و مشکلشون چی بود.
و اما کانبان...
از نظر جلسات و مفاهیم نسبت به اسکرام ساده‌تره، در حقیقت تخمین زمانی یا تخمین درجه سختی تسک رو نداره. تسک‌ها رو از بالای بک‌لاگ یکی‌یکی برمیداریم و انجامشون میدیم، تسک تموم که شد میریم تسک بعدی. وقتی محصول رسید به یک نقطه قابل انتشار، منتشرش میکنیم. معمولا وقتی این روش رو انتخاب میکنیم که احتمال تغییر اولویت‌ها زیاده و تسک‌هایی با اولویت بالا به بک‌لاگ اضافه میشن!
فکر کنم مختصرترین معرفی لین، اسکرام و کانبان بود. بدون شک برای درک کامل این مفاهیم باید خیلی بیشتر ازینا مطالعه کنیم اما برای شروع، تلنگر بدی نبود ;)
نوشته بعدی: مدیرمحصول مدیر ایدهاس نه خالق اونا!
