تو این چند ماهه‌ی اخیر که در حال جنگ برای کنار گذاشتن عادت‌های قدیمی و نهادینه کردن عادت‌های جدید، بودم؛ به این نتیجه رسیدم که:
همانطور که عادت‌های قدیمی به مرور کنار گذاشته می‌شوند؛ عادت‌های جدید نیز فرصتِ نهادینه شدن می‌خواهند. هیچ عادتی یک شبِ تغییر نمی‌کند! «جویان»
هر عادت، حاصلِ تکرارِ رفتاری خاص به مدت کافی است. برخی رفتارها به خواست ما تکرار شده و برخی دیگر به اجبار تکرار می‌شوند.
سربازی که هر روز به اجبار 5 صبح بیدار می‌شود، عادتِ سحرخیزی را به اجبار در خود نهادینه می‌کند.
فردی که به اختیار خود، از هفته‌ای یک مرتبه مطالعه شروع می‌کند و به تکرار روزانه‌ی این رفتار می‌رسد، انتخاب خودش است.
عادت‌ها چه بهتر که آزادانه نهادینه شوند.
فکر می‌کنم این چنین، احساس بهتری نسبت به آن عادت خواهیم داشت.
همانطور که نهادینه شدن در پروسه‌ای مدت‌دار صورت می‌‍گیرد، ترک آن عادت نیز به همان شکل است.
اشتباه رایج ما انسان‌ها هنگام ترک عادات
از آنجا که ما در ترکِ عادت‌های بد عجله داریم؛ برایمان خوش‌آیند است که در کوتاه‌ترین زمان ممکن بتوانیم آنها را ترک کنیم.
تجربه نشان داد که این چنین نمی‌شود.پ
آهسته و پیوسته باید پیش رفت...
این مطلب از بخش توسعه فردی در روزنوشته‌های جویان باقری بازنشر شده است.
