جانشین‌پروری؛ بلوغ سازمان از حرف تا عمل

بسیاری از سازمان‌ها جانشین‌پروری را در حد شعار نگه می‌دارند؛ چون اجرای آن شفافیت، ارزیابی واقعی و کنار گذاشتن ملاحظات غیررسمی را می‌طلبد. جانشین‌پروری یعنی ساختن «اطمینان مدیریتی». اینکه خروج یک مدیر، جلوی حرکت سازمان را نگیرد.

نقطه‌ شروع، شناسایی استعدادهای واقعی است، نه بر اساس رابطه، بلکه بر اساس شایستگی و داده. مرحله بعد، رشد سیستماتیک افراد از طریق Stretch Assignment، منتورینگ، مسیرهای شغلی روشن و انتقال منظم دانش است.

Stretch Assignment یعنی دادن کاری که کمی سخت‌تر از توان فعلی فرد است، اما قابل دسترسی و باعث رشد او می‌شود.

سازمان‌هایی که این مسیر را جدی می‌گیرند، هزینه بحران را کاهش می‌دهند، انگیزش را افزایش می‌دهند و از اسارت مدیرمحوری بیرون می‌آیند. آینده سازمان به افرادی وابسته است که امروز برایش آماده می‌کنیم.