اجازه بدید با یه حکایت شروع کنم:
مردی در همین تهران کنار جوی آب خیابان ولیعصر با قلاب نسشته بود. شخصی پیشش آمد و پرسید چه می‌کنی؟ مرد گفت ماهی می‌گیرم! شخص پرسید اجازه هست من اینجا منتظر بنشینم تا از ماهی‌ها یکی هم به من بدهی؟ مرد گفت چرا که نه، بنشین. مدتی گذشت و مردم با تعجب به این دو نفر نگاه می‌کردند و گاه نیشخندی می‌زدند. بالاخره از بین جمعیت فرد ناشناسی جلو آمد و به مرد گفت چه می‌کنی؟ مرد پاسخ داد ماهی می‌گیرم. ناشناس با صدای بلند رو به جمعیت گفت: آقا رو! اومده از جوب خیابون ولیعصر ماهی بگیره. (خنده حضار)
مرد قلاب بدست گفت منو میگی؟ چرا اینو نمیگی که چند ساعت منتظر نشسته تا من از ماهی‌هایی که قراره بگیرم یکی هم به اون بدم!
حالا بریم سراغ اصل مطلب:
کوبا همان کشوری است که قرار بود با ایران واکسن کرونا بسازد و حالا با تیتر خبری بالا مصداق ضرب‌المثل «کوری که عصاکش کور دگر شود» شده است. به نظر کوبا نوع مشکلات و دردهایش بسیار شبیه به ما شده است یا ما بسیار شبیه به او شده‌ایم. تعجبی هم ندارد زیرا احادیثی هم در این رابطه داریم:
نکته جالب آنجاست که سفیر کوبا اعلام کرده است پروژه مشترک واکسن‌سازی با ایران ندارند! و اگر جستجو کنید خواهید دید واکسنی که کوبا در حال ساخت برای کشور خود است نامش عبدالله است (خودتان بروید ببینید که چرا یک کشور کومونیستی در قاره امریکا باید نام عربی روی واکسنش بگذارد- من تحقیق کردم و فهمیدم).
