بودن یک طناب دار در گوشهای از خانه
وجود بستهی تیغ داخل کابینت دستشویی
یا حتی یک عدد سیانور
و نگاه هر روزه از پنجرهی طبقهی نهم به آسفالت کف خیابان
برای من اینها چیزهای آرامشبخشی هستند
آری
فکر کردن به خودکشی
در بدبینانهترین حالتش هم آرامشبخش است
تصور یک راه فرار
یک درب خروج
از این دنیای ملالتبار
و آدمهایش
به قول بوکفسکی:
«چشیدن زودهنگام طعم مرگ، لزوما چیز بدی نیست...»
