سوگ نویسی

زیستن در سوگ یعنی زیستن در درد، در تنهایی.....

سوگ یعنی تجربه ی اندوه گلوگیر با تمام وجود.

سوگ یعنی سوختن تا مغز استخوان.....

تحمل افکار، احساسات و عواطفی که سوگ به همراه دارد ورای توان و تاب ما آدم هاست....

قلب ما برای تحمل اندوه ظرفیتی دارد...

روح ما برای تحمل درد ظرفیتی دارد.....

بدن ما برای تحمل این همه عذاب ظرفیتی دارد...

و مقدار اندوه، درد و عذابی که سوگ به همراه دارد فراتر از ظرفیت یک انسان است. برای بقا لازم داریم تا همه ی این ها را جایی خارج از وجود خودتان تحلیه کنیم و این دقیقا همان نقطه ای ست که هنر ـ مانند نوشتن ـ وارد میدان می‌شود....

نوشتن به شما اجازه می‌دهد که احساسات از جمله اضطراب، ناراحتی، تنهایی و ..... و همه ی افکار خود را بیرون از ذهن و وجود خودتان بیاورید تا انرژی خود برای بقیه کارهای مهم تر ذخیره کنید.

نوشتن چیزی را درمان نمی‌کند اما قطعا التیام می‌بخشد......

اگر تو هم مثل خیلی از آدم ها باشی، احتمالا دست از صحبت کردن راجع به سوگ برداشتی. وقتی که آدم ها با نیت خیر‌خواهانه اما نتیجه داغون‌کننده حرف هایی مثل اینکه"هنوز باهاش کنار نیومدی؟" یا "اون دلش نمی‌خواد تو ناراحت باشی" می‌زنند،‌ آدم ترجیح میده که اصلا صحبت نکنه.(۱)

وقتی که از سوگ می‌نویسیم چه اتفاقی رخ می دهد:(۲)

• تحقیقات نشان می‌دهند، رهایی‌ای که نوشتن به ما می‌بخشد باعث کاهش استرس و اضطراب می‌شود.
• ثابت شده که نوشتن باعث تقویت سیستم ایمنی و بهبود کلی وضعیت روحی و فیزیکی می‌شود.
• نوشتن باعث می‌شود که بتوانیم با تجربه های دردناک و چالش‌انگیز روبه رو شویم.
• نوشتن به ما اجازه می دهد که احساسات پیچیده را پردازش کنیم ، از آنها رها شویم و در آنها معنی پیدا کنیم. با نوشتن داستان هایی که در آنها گیر کردیم، می توانیم از آنها رهایی پیدا کنیم.

اتفاقات بد و خوب اگر نوشته شوند اسیر شما می شوند آنگاه مجبورند که اطاعت کنند دستورات شما را.
- علی میرصادقی/ کتاب سیزده

نوشتن سوگ به ما این امکان را میده که جنبه های مختلف سوگ را بررسی کنیم( مثل اندوه، خاطره، احساس گناه و احساس تنهایی عمیقی که سوگ به همراه دارد.) (۳)

پن بیکر توضیح می دهد که وقتی ما درباره ی این وقایع می‌نویسیم، این فرصت را داریم که تجربیات نا‌خوشایند را به شکل یک داستان توصیف،مرتب و ساختار دهی کنیم،این کار به ما کمک می کند پیچیدگی آنچه را که برای مان اتفاق افتاده است را درک کنیم.(۴)

در زمان از دست دادن و سوگ ، نشستن و نوشتن ممکن است پناهگاهی باشد، نه فقط برای نویسندگان و سخن پردازان با تجربه، بلکه برای بقیه ما نیز صادق است.تحقیقات گسترده ای درباره اینکه نوشتن چقدر می‌تواند به ما کمک کند، وجود دارد.

کتاب پذیرش سوگ:

نوشتن در دفتر خاطرات سوگ را مد نظر قرار دهید یا یک دفتر یادداشت یا فایلی خصوصی در کامپیوتر که قرار است فقط برای خودتان باشد.می‌توانید با چند کلمه شروع کنید یا حتی جمله ای در وصف این که شروع کردن چقدر سخت است بنویسید. درباره ی این که صبح تان چطور می گذرد ـ یا نمی‌گذرد بنویسید.هر چه بیشتر بنویسید.هرچه را به ذهن تان خطور می کند بنویسید، بدون آن که متوقف شوید ادامه دهید و بنویسید.

نوشتن به شما کمک کند تا احساسات پیچیده ای را که دارید حل و فصل کنید یا یک مکالمه ی ناتمام را به پایان برسانید.

منابع:

۱ و ۳-

۲ـ

۴ـ

• ایده های برای نوشتن درباره سوگ:
  خاطره ی اون روز یا روز ها رو بنویس.بنویس که چه طور همه چیز تغییر کرد و دنیا عوض شد....
• همه ی حرف هایی که شنیدی و ناراحتت کردند و قلبت رو شکستند رو بنویس......
• راجع به همه ی احساساتی که داری صادقانه بنویس. بنویس از چی عصبانی هستی، نگرانیِ چه چیز هایی رو داری. چه موقع هایی اندوه گلوت رو می‌گیره و .......
• چه حرف هایی دوست داری به آدم های بیرون سوگت بگی که به هر دلیلی نتونستی به زبان بیاری؟ همه ی آن ها را بنویس.

اگه دوست داری نوشته هات به انتشارات مبل بنفش اضافه بشوند، دو تا بر چسب #مبل بنفش و # سوگ را تگ کن و لینک نوشته را برای من بفرست:

s.akramiarani@gmail.com

نمونه هایی از نوشته های سوگ: