زیبایی های آشکار و نهان بسیاری در نظام آفرینش است که چشمان ما در میان دود و آهن و دغدغه های زندگی،به راحتی قادر به تماشای آنها نیست.یکی از این زیبایی های حیرت انگیز و شگفت آور،تقارن است.
چنانچه همه مردم دنیا مفهوم واقعی تقارن را درک کرده بودند،اکنون دنیا بسیار زیباتر و تحمل پذیرتر و حال مردم دنیا بسیار خوبتر از اینی بود که امروز است.
مفهوم لغوی تقارن را تقریباً همه ما می دانیم پس نیازی به تکرار آن نیست.در مورد تقارن در مدرسه چیزهایی به ما آموخته اند.ولی این آموخته به قدری اندک و گذرا بود که مثل خیلی از آموخته های دیگر به اندازه ای که باید در زندگی ما،مورد توجه قرار نگرفت.
تمام قوانینی که تا امروز توسط دانشمندان دنیا کشف شده اند در برابر قانون تقارن حرفی برای گفتن ندارند. شاید غلوّ نباشد اگر بگوییم قوی ترین قانون در پنج قاره و قواره زیبای هستی،قانون تقارن است.
تقارن را می توان در خیلی از جاها یافت:
تقارن در طبیعت:کمال ظهور و بروز تقارن را می توان در طبیعت یافت و از همین منظر چشم را به جمال آفرینش و فکر را به سوی خالق هستی باز کرد.
نمونه هایی زیبا از میلیاردها تقارن موجود در طبیعت:
سعدی دوست داشتنی چه زیبا سرود:
این همه نقش عجب بر در و دیوار وجود
هر که فکرت نکند نقش بود بر دیوار
تقارن در معماری:تنها معمارانی که به قدرت قانون تقارن پی برده باشند می توانند دست به چنین شگفتی هایی بزنند:
تقارن در عکاسی:عکاس زمانی می تواند چنین عکس هایی را با لنز دوربین در ذهن فرّار روزگار ثبت کند که تقارن را درک کرده باشد:
تقارن در ادبیات:شاعر و نویسنده ای که رمز و رموز تقارن هستی را دریافته باشد می تواند با ایجاد تقارن در بین کلمات،شعر یا نوشته دلنشین تری را به یادگار بگذارد.شاعری چون حافظ عزیز،قانون تقارن را به خوبی دریافته بود وگرنه کجا می توانست چنین شعری را بسراید:
شاه شمشادقدان خسرو شیرین دهنان
که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان
مست بگذشت و نظر بر من درویش انداخت
گفت ای چشم و چراغ همه شیرین سخنان
تقارن در کلام وحی:کسانی با قرآن انس و الفت دارند دریافته اند که تقارن در کلام زیبای الهی چگونه در کنار سایر دلایل واضح دیگر،بر معجزه بودن آن مهر صحت زده است.به عنوان مثال در آیاتی از سوره شعراء(آیات 75 تا82) که مربوط به حضرت ابراهیم علیه السلام است،چنین آمده:
«قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ/أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ/فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ/الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ/ وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ/ وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ/وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ/ وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ».
بین تقارن ساخته دست بشر با تقارن الهی از زمین تا آسمان فاصله است.در تقارن بشری،اصل بر تساوی با خط،خطوط یا حول یک مرکز است ولی معیار در تقارن الهی،خلقت و ظهور در بهترین و مناسب ترین طریق ممکن است.تقارن های ساخته بشری چشم نوازند ولی تقارن های الهی علاوه بر داشتن این خصوصیت،روح نوازند.
دو مطلب قبلیم:
پست های جدید منتشر شده با هشتگ«حال خوبتو با من تقسیم کن»را نیز بخوانید:
مانند فصل بهار و تابستان،به برترین های فصل پاییز نیز جوایز ناقابل،اهداء خواهد شد.فقط بیست و یک روز تا انتخاب برترین های دور سوم(فصل پاییز97)مانده است.ضمن تشکر از عزیزانی که تاکنون در این چالش شرکت کرده اند به سایر دوستانیکه حال خوبی را تجربه کرده اند پیشنهاد می کنم در صورت تمایل با نوشتن در مورد آن حال خوب،به این چالش بپیوندند و حال خوب خود را بین سایر دوستان تقسیم کنند.
