تا کنون با سه سبک از تصمیم‌گیری آشنا شده‌ایم: مقتدرانه، مشارکتی و دموکراتیک. در بخش آخر این نوشتارها در خصوص استراتژی تصمیم‌گیری به چهارمین سبک آن یعنی تصمیم‌گیری اجماعی می‌پردازیم. در موقعیتی که با تیمی روبرو هستیم که اعضای آن، هر یک، از بخش‌های گوناگون سازمان هستند باید سعی کنیم با اجماع پیش برویم. این نوع تصمیم‌گیری برای بزرگترین تصمیماتی است که قرار است بگیرید. با این حال رسیدن به این نقطه ممکن است زمان بر باشد. زیرا باید به نقطه‌ای برسید که پیش از تصمیم‌گیری همه با تصمیم نهایی موافق باشند و عملکرد افراد با خروجی تیم اندازه‌گیری می‌شود؛ چون همه در تصمیم‌گیری درگیر بوده‌اند.
فرض کنید ما داریم یک وب‌سایت جدید برای شرکت‌مان راه‌اندازی می‌کنیم. این یک سرمایه‌گذاری بزرگ برای سازمان بوده و ما نیاز داریم که مطمئن شویم که الآن به درستی انجام شده است. هیچ عجله‌ای برای این تصمیم نداشتیم و می‌دانستیم که جلسات بسیار و تجزیه و تحلیل مفصلی نیاز داشته است. در نهایت پیش از راه‌اندازی کامل سایت باید به یک موافقت جمعی برسیم که در آن تیم‌های مالی، فناوری اطلاعات، بازاریابی، فروش، عملیات و خدمات مشتری دخیل هستند. لازم نیست تاکید کنیم که رسیدن به اجماع لازم در میان همه این تیم‌ها چقدر کار سختی است! امّا واقعیت آن است که یک سایت جدید می‌تواند روی همه تیم‌ها تأثیر زیادی بگذارد و اگر موافقت جمعی حاصل نشود، کل کسب و کار در بهره‌برداری از محصول جدید و تعهد به آن دچار مشکل می‌شود. بنابراین اجماع در سازمان می‌تواند به روان و سریع‌تر شدن پیاده‌سازی تغییرات کمک کند.
پس هر زمان فکر می‌کنید در موقعیتی هستید که باید رویکر اجماعی را به کار بگیرید، متوجه باشید که زمان زیادی لازم است و باید از گروه‌های زیادی ورودی بگیرید. امّا در نهایت این شما هستید که باید تصمیم را اصطلاحاً ببُرّید و شروع کار را اعلام کنید.
