پس از معرفی انواع سبک‌های تصمیم‌گیری و آشنایی بیشتر با سبک‌های مقتدرانه و مشارکتی، در اینجا قصد داریم درباره تصمیم‌گیری دموکراتیک توضیح دهیم. تصمیم‌گیری دموکراتیک زمانی اتفاق می‌افتد که می‌خواهیم در موضوعی به اکثریت آرا رجوع کنیم. این‌ها تصمیماتی هستند که بالاخره باید بگیریم و کارمان را به هر نحوی پیش ببریم. بنابراین افراد را دخیل می‌کنیم. ممکن است کمیته یا شورایی تشکیل شود که افراد در آن حضور پیدا کنند، نظراتی را مطرح کنند و ضرب العجلی هم برای تصمیم‌گیری مشخص می‌شود. در نهایت رأی‌گیری شده و تصمیم نهایی اخذ می‌شود.
موقعیتی را فرض کنید که باید یک نقشه و رنگ مناسب برای یک طبقه از دفتر کار خود انتخاب کنید. این تصمیم حیاتی و بزرگی نیست. نه قرار است سازمان را موفق کند و نه به شکست بکشاند. امّا نیاز داریم که این تصمیم بالاخره گرفته شود، آن را اجرا کنیم و دوباره بعد از آن به کار اصلی‌مان برسیم. ممکن است گروهی را برای گرفتن تصمیم نهایی درباره رنگ مشخص کنیم و در آنجا موضوع را به رأی بگذاریم.در این حالت قرار نیست همه افراد از نتیجه نهایی تصمیم راضی باشند؛ چون در بسیاری از مواقع پای سلیقه‌های شخصی به میان می‌آید. ما می‌خواهیم بیشترین تعداد افراد خشنود را داشته باشیم امّا باید تصمیم بگیریم و نهایتاً کار را یک سره کنیم.
پس توجه کنید که وقتی به تصمیم‌گیری دموکراتیک فکر می‌کنید، باید تصمیماتی را از این طریق بگیرید که پیامد یا ریسک بالایی ندارند و نیز حتماً ضرب العجلی برای عبور از این نوع موضوعات تعیین شود تا سریع‌تر اجرا شوند و بتوانید به کارهای اصلی‌تر و مهم‌تر بپردازید.
