۲۸ فرمان وبلاگ‌نویسی که هر وبلاگ‌نویس باید رعایت کند!


انتشار افکار و ایده‌های افراد از طریق اینترنت و تحولات مربوط به آن بیش از هر زمان دیگری رایج و متداول شده است. وبلاگ‌نویسی چه به طور سنتی و چه به صورت میکرو‌ بلاگینگ یکی از مهم‌ترین راه‌ها برای اشتراک‌گذاری ایده‌ها و انتشار محتوا بر روی اینترنت است. از نظر اجتماعی هم وبلاگ‌نویسی راهی برای عرضِ اندام افراد مختلف است.

یک وبلاگ ابزاریست که به اثربخشی حضور در فضای مجازی کمک می‌کند. وبلاگ از نظر تجاری و به عنوان ابزاری برای بازاریابی محتوایی نیز بسیار موثر است: جذب ترافیک و تعامل با مخاطب از طریق بلاگ میسر می‌شود. بلاگ می‌تواند ترافیک را به وب‌سایت تجاری، خدماتی و فروشگاهی شما هدایت کند. بعد آن ترافیک را به مشتریان بالقوه شما تبدیل کند و از این طریق جای پای شما را در زمینه‌ی کاری‌تان محکم‌تر کند و کسب‌وکار شما را گسترش دهد.

بنابراین وبلاگ‌نویسی نوعی سرمایه‌گذاری برای برندینگ شخصی یا کسب‌وکار شماست و انتظار می‌رود که سود کسب‌وکار و نرخ بازگشت سرمایه‌ی شما را افزایش دهد. اما وبلاگ‌نویسی کاری سهل و ممتنع است...


بدون محتوای تعامل‌برانگیز و نگارشی دقیق ممکن است نتوانید مخاطبان کافی برای خود دست و پا کنید. به خصوص در ابتدای مسیر این نتیجه بسیار محتمل و پیامدِ آن بسیار دلسردکننده خواهد بود.

آنچه یک وبلاگ‌نویس را پیش می‌بَرَد و حرکتش را در این مسیر هموار می‌کند، اینها است:

۱. پشتکار، انرژی، انگیزه و علاقه به وبلاگ‌نویسی داشته باشد.

۲. هدفی معین و شفاف برای وبلاگ‌نویسی داشته باشد.

۳. برای این هدف استراتژی محتوا و برای استراتژی‌ محتوایش تاکتیک‌هایی داشته باشد.

۴. مخاطب هدفش را بشناسد و البته مهم‌ترین مخاطبش خودش باشد!

۵. اگر برای کسب‌وکار وبلاگ‌نویسی می‌کند، پست‌هایش با اهداف بازاریابی محتوایی شرکت همخوانی داشته باشد.



۶. مطالب وبلاگ‌نویس به هر حال باید برای گروه خاصی مفید و کمک‌کننده باشد. به عبارتی برای آن‌ها ارزش و نوعی آگاهی ایجاد کند.

۷. وقتی به عنوان وبلاگ‌نویس پستی می‌نویسید؛ همواره از خود بپرسید: چه چیزی به درد مخاطب من می‌خورد؟ این پست چه مسئله و مشکلی را از او حل می‌کند؟

۸. توجه کنید وبلاگ‌نویس باید به موضوعاتی که درباره‌ی آن می‌نویسد اشراف داشته باشد.

۹. لازم است بر ایده‌ی محوری هر پست چند بار تاکید شود، این تاکیدها باید متنوع باشند، در قالب عنوان، مقدمه، نتیجه‌گیری، ذکر تجربه، مثال، نقل قول، پس بر ایده‌ی محوری پست تاکید کنید.


۱۰. پست‌های آموزشی و وبلاگ‌هایی با این رویکرد بیشترین ارزش و آگاهی را ایجاد می‌کنند. در یک پست وبلاگی، شما لزوما نباید استاد و آموزش‌دهنده باشید. زمینه‌سازی وظیفه‌ی اصلی شماست. شاید طرح یک موضوع چالش‌برانگیز، طرح موضوعی که خودتان هم پاسخش را نمی‌دانید و تعامل و تبادل دانش از طریق بخش کامنت یا بازخورد به پست‌های دیگران ( در پاسخ پستی، پستی نوشتن) بتواند ایجاد آگاهی و آموزش را بدون اینکه شما نقش معلم را داشته باشید، ایفا کند.

۱۱. نکته‌ی دیگر در وبلاگ‌نویسی داشتن ذهنی موضوع‌محور، پرونده‌محور ودسته‌‌بندی شده است. پوشش دادن تمامی ابعاد و جنبه‌های یک موضوع از طریق یک پست ناممکن و مهم‌تر از آن بی‌حاصل است. شما «کتاب» نمی‌نویسید. وبلاگ می‌نویسید. قرار است ده‌ها پست وبلاگی داشته باشید که ده‌ها موضوع و ایده را مطرح می‌کند. هنر شما این است که جنبه‌های مختلف یک موضوع محوری را از طریق پست‌های مختلف پوشش دهید و از طریق لینک‌سازی بین این مطالب، نوعی نقشه‌ی راه آموزشی و پله به پله برای مخاطب ایجاد کنید. در این حالت پست‌های مختلف شما پیرامون یک موضوع، سرفصل‌ها و طرح درس آموزشی شما خواهد بود که به نوبت و قدم به قدم از طریق پست‌های به هم پیوسته و مرتبط ارائه و مطرح خواهد شد.


۱۲. اگر وبلاگ‌نویس یک نویسنده‌ی حرفه‌ای و مجرب نیست، درست همانطور که صحبت می‌کند، بنویسد. اگر این وبلاگ، وبلاگی رسمی است یا برای یک بیزینس است، لازم است در مرحله‌ی ویرایش (پس از نوشتن) کلمات محاوره و افعال شکسته تبدیل به کلمات و افعال رسمی‌تری شوند.

۱۳. وبلاگ‌نویس اگر برای برندینگ شخصی خود می‌نویسد نباید از شخصیت خود حرفی بزند و از خود تعریف و تمجید کند، بلکه باید به صورت غیرمستقیم و از خلال ذکر خاطرات و تجربیات در پست‌های مختلف این شخصیت را نشان دهد.

۱۴. وبلاگ‌نویس باید قدرت ایده‌یابی بالا داشته باشد.


۱۵. ایده‌یابی از پست‌های دیگران و وبلاگ‌نویس‌های دیگر اشکالی ندارد، اما این به معنای «کپی‌-پیست» کردن محتوای دیگران نیست. وبلاگ‌نویس باید با چشمانی کنجکاو ایده‌ها و موضوعات مرتبط به حوزه‌ی خود را رصد کند و به مصداق مصرع «هر کسی از ظن خود شد یار من»، با برداشت و نگاهی منحصربه‌فرد به ایده‌ی موردنظر، پنجره‌ای جدید به آن باز کند.

۱۶. همچنین اگر از ایده‌ی فرد دیگری استفاده می‌کنید، ارجاع دادن را فراموش نکنید. این علاوه بر رعایت حقوق کپی‌رایت و جلوگیری از جریمه‌های گوگل، شما را حرفه‌ای و معتبر نشان می‌دهد.



۱۷. وبلاگ‌نویس باید به تناسب پست‌ها و موضوعات مختلف برای ساختار محتوای متنی خود، سبک‌های مناسب نگارشی را انتخاب کرده و بنابراین لازم است به به نوشتن به سبک‌های نگارشی اصلی تسلط داشته باشد.



در همین راستا بخوانید:

آشنایی با انواع سبک‌های نگارشی و شیوه‌ی استفاده از آن‌ها + ۴ سبک نگارشی

۱۸. قدرت تبدیل محتوای وبلاگی خود به انواع محتوای دیگر را داشته باشد. (گرافیک، ویدئو، پادکست)


۱۹. از هنر جمع‌آوری اطلاعات برخورددار باشد.

۲۰. لازم است وبلاگ‌نویس از آمار و اطلاعات موثق برای پشتیبانی از ادعاهای مطرح شده در پست استفاده کند. گاه این مرحله به تنهایی چند روز طول می‌کشد، ولی همین نکات است که یک پست مرجع و همیشه سبز را از پست‌های پیش‌ پا افتاده متمایز می‌کند.


۲۱. وبلاگ‌نویس باید از زبان انگلیسی قابل‌قبولی بهره‌مند باشد. ایده‌یابی و موضوع پیدا کردن صرفا مربوط به نوشته‌هایی زبان فارسی یا انواع محتوا به این زبان نیست.

۲۲. وبلاگ‌نویس باید بداند در حوزه‌ی او در دنیا چه خبر است و بزرگان و افراد شاخص این حوزه چه نکات و موضوعاتی را مطرح می‌کنند، چه پست‌هایی با چه موضوعاتی در سطح بین‌المللی ترند و وایرال شده‌اند. آن‌ها را بیابد، بگیرد و مال خود کند. (پرداختی جدید و اختصاصی به آن داشته باشد) بدیهی است که برای این منظور باید از زبان انگلیسی قابلِ قبول و توانایی ترجمه بهره ببرد.

در همین راستا بخوانید:

آموزش تجربه به زبان فارسی + معرفی کتاب ترجمه‌کاوی

این ۶ محتواگر را الگوی خود قرار دهید!


پس از این اصول، رعایت ملاحظات دیگری نیز لازم است:


۲۳. در وبلاگ‌نویسی نباید کمال‌گرا باشید، به جای آن لازم است عملگرا باشید.


۲۴. برای کنترل کیفیت پست‌هایتان به جای سخت‌گیری‌ها و کمال‌گرایی‌های بی‌مورد، از چک لیست‌هایی استفاده کنید که کنترل آن‌ها برای شما ممکن، عملی، معقول و مهم باشند.

۲۵. به کمک تقویم به طور منظم و مستمر وبلاگ‌نویسی کنید، اما یادتان باشد:

۲۶. تقویم و پست‌های مندرج در آن برای اطمینان از انتشار حداقل حدنصاب لازم برای پست‌هاست، نه حداکثرِ آن! بنابراین هر جا ایده‌ای به صورت ناگهانی، بداهه و خارج از برنامه‌ی تقویم به ذهن شما رسید، در همان لحظه آن را بنویسید و منتشر کنید.

۲۷. بر روی سود بلندمدت حاصل از رشد طبیعی و ارگانیک تمرکز کنید. استفاده از پروموت محتوا (مثلا سرویس‌های افزایش بازدید) به صورت موقت و موردی و برای وارد کردن شوک و رشد موقت وبلاگ خوب است اما نباید به راهکاری همیشگی تبدیل شود و از آن برای پیمودنِ راه هزار ساله در یک شب استفاده کرد.


۲۸. در بندهای نخست این پست گفتم: «هدفی معین و شفاف برای وبلاگ‌نویسی داشته باشد.» همیشه یادتان باشد که در هر پست همیشه یک کال تو اکشن داشته باشید، این کال تو اکشن باید کمکی به تحقق هدف معین و شفاف شما بکند.