بید مجنون·۳ روز پیشغربت سنگ...منم آن شُعلۀ خاموشِ نگاهمنم آن خسته ترین مردِ سپاهنفسم در دلِ خاکْشده اَم غُربَتِ سنگْمانده ام بی تو و بی پیکر و رَنگْ...منم آن سایهٔ اُفتا…
Abolfazl Meybodi | ابوالفضل میبدی·۱ سال پیشبه جٌستجوی توبه جُستجوی تو بر درگاهِ کوه می‌گریم، در آستانه‌ی دریا و علف. به جُستجوی تو
سپیده دم اندیشه·۱ سال پیشمرثیه ای برای زندگیخودم رو گم کردم،عمیقا و از ته دل میگم خودم رو گم کردم و هرچه قدر بیشتر تقلا می کنم بیشتر غرق میشم دور میشم و دور...بیگانه شدم با تموم ذوق و…
محمدالیاس نجیبی·۲ سال پیشاسدالله حبیب در سواحل گنگااسدالله حبیب، نویسنده و بیدل شناس افغانستانی. نوشته‌ای از محمدالیاس نجیبی.
ابراهیم نجاتی·۲ سال پیشناگذیر [مرثیه‌ی رفتن]- بگذار از این مسیری که روبروم هست عبور کنم. اونوقت منتظرت میشم ، حتی اگر صد سال طول بکشه. منتظرت میشم تا باز بتونم واسه‌ت مادر باشم ، ..
افرا مهرائی صدق·۲ سال پیشچرا مرثیه را دوست داشتم؟من مرثیه ها را دوست داشتم. برایم امری کاملاً مذهبی نبود. یک امر بینابینی بود. یک طرف قضیه به مذهب و اهل بیت مربوط بود. یک طرف دیگرش به درون…
عزیز بنی هاشمی·۴ سال پیشمرثیه ای برای تنهاییمن برای تنهایی های خودم ساعت ها وقت گذاشته ام ، یا در تنهایی برای خودم خیلی وقت گذاشته ام . من با خودم و تنهایی ها به صلح رسیده ام
![ناگذیر [مرثیه‌ی رفتن]](https://files.virgool.io/upload/users/1479892/posts/g3k5sjvdmygo/0rvxlhsfacl7.png?width=256)
