اگر براتون مقدوره همزمان با گوش دادن به این آهنگ، متن زیر رو بخونید و به تصاویرش نگاه کنید:
کجاست خانهی من؟ هر چه هست اینجا نیست
یکی به ماه بگوید که راه پیدا نیست
غریب نیست به چشم من آسمان و زمین
ولی نه ...شهر و دیار من این طرفها نیست
نشسته گرد سفر روی شانهی روحم
رفیق راه من این جسم بیسر و پا نیست
تمام شهر به تعبیر خواب سرگرمند
کسی معبر بیداری من اما نیست
کسی نگفت سوال جوابهایم را
به جملهها خبری از چرا و آیا نیست
ز ریگ ریگ بیابان شنیده زخم زبان
حریف درد دل رود غیر دریا نیست (محمد مهدی سیار)
پدرم:«بابا! آدم اگه یه کُلِ خونه(یه خونهی کوچک) داشته باشه، سیگارم که بفروشه خرج زن و بچهشو در میاره!»
چی می شد اگر ما آدما هم میتونستیم مثل پرندهها بریم یه گوشهای، یه لونه واسهی خودمون بسازیم:
ما آدما نمی تونیم به سادگی پرندهها، ازدواج کنیم و صاحب خونه بشیم. پرندهها هم رفتار یکسانی برای لونهدار شدن ندارند. بعضیاشون لونهشون رو خیلی ساده میسازند ولی بعضیاشون دنبال یه لونهی شیک هستند و به هر لونهای راضی نمی شن! بیایید چند دقیقهای دلمون رو به تماشای لونههای زیبا و گاهاً عجیب پرنده ها خوش کنیم.
خونهدار شدن خیلی سخت شده. امیدوارم همهی کسانی که مستاجر هستند، به فضل خدای عزیز هر چه زودتر شرایط خونهدار شدن براشون جور بشه.
وَ قُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِي مُنْزَلًا مُبَارَكًا وَأَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِلِينَ (آیه 29 سوره مؤمنون):و باز بگو: پروردگارا، مرا به منزلی مبارک فرود آور که تو بهترین کسی هستی که به منزل خیر و سعادت توانی فرود آورد.
سه مطلب قبلیم:
یادش به خیر: مهم نیست کی نوشتمش!
پنج مطلب دهم دست انداز در ویرگول:
من مشهور نیستم، پس ایدهام به درد عمهام می خوره!
کدام پل در کجای جهان شکسته است؟!
به غیر از انسان، هیچ چیز ارزان نیست!
حُسن ختام: به نقل از کتاب«بنویس! ساعت پاکنویس» نوشتهی«شهیار قنبری»:
بهترین تفریح و سرگرمی این است که کتاب فرهنگ لغت«واژهنامه» را باز کنیم. یک حرف برگزینیم و با کلمههای تازه آشنا شویم. آنگاه واژههای نو را گوشهیی بنویسیم. وقتی از خواندن خسته میشویم، فهرست واژههای نو را پیش رو بگذاریم و با این واژهها، یک متن کوتاه بنویسیم. سرانجام بی آن که خود خواسته باشیم، صاحب یک متن نو شدهایم. قطعهی نثر یا شعر. از یاد نبریم که برای این قطعه، یک «نام» پیدا کنیم. آنگاه، مثل همیشه، زیر هر نوشته، تاریخ بگذاریم!
دست انداز:
دوستان حتی اگر هیچ سوژهای برای نوشتن ندارید با ترفندی که شهیار قنبری توی کتابش آورده، به راحتی میتونید یه نوشته خلق کنید و اینجا منتشر کنید.
به جز روش بالا، می تونید یه نوشتهی تصویر محور مثل همین مطلب یا این متن-در مورد سوژهای که خیلی دوست دارید- خلق کنید. خیلی هم وقتتون رو نمی گیره ولی اینجا رو از کسادی خارج می کنه و حال دو نفر از دوستانتون رو هم خوب می کنه. انشاءالله.
نذارید چراغ اینجا خاموش بشه.