علی حسینزاده | آقای بیگی نماینده مجلس و عضو کمیسیون امور داخلی، در مورد تعویق تحویل ۱۰ میلیون کارت ملی به شهروندان در مصاحبهای گفتهاند:
«این کمیسیون با توجه به اینکه قرار بود روند صدور کارتهای ملی جدید سه سال پیش خاتمه یابد؛ اما همچنان بلاتکلیف مانده، پیگیر است تا هرچه سریعتر این کار به پایان برسد.»
یادم افتاد یکی دو سال پیش قیمت مودم، روتر و تجهیزات شبکه در کشور به یکباره چند برابر شد. کار به جایی رسیده بود که یک مودم ساده ADSL که تا یکی دو ماه قبلش حدود ۴۰۰ هزار تومان قیمت داشت نایاب شد و پس از ظهور (!) قیمتش به ۲ تا ۳ میلیون تومان رسیده بود. و بعد کاشف بعمل آمد که دلیل این افزایش ناگهانی قیمت این بوده که شرکتی ادعا کرده بود سازنده تجهیزات شبکه در ایران است (واقعا؟!) و درخواست کرده بود طبق قانون واردات تجهیزات خارجی شبکه ممنوع شود؛ و مسئولان محترم وزارت صمت و گمرکات کشور به سرعت همین کار را برای او انجام داده بودند!
بعبارت دیگر، برخی مسئولان سادهلوح و بیچاره وزارت صمت و گمرک و... در جهت استراتژی کل کشور و دستورات مقامات بالاتر ترجیح داده بودند باور کنند (و همچنان میکنند) که در ایران یک دفعه از زیر بته یک شرکت دانش بنیان ظهور کرده که تجهیزاتی میسازد همپایه تولیدات شرکت سیسکو! یا مودم میسازد در حد اسوس و لینکسیس و دی-لینک و... خلاصه اینها هم برای اینکه کارنامه حمایت از تولید داخلیشان پربار شود و بتوانند ترفیعات سالانه خود را بگیرند، یک شبه دستور ممنوعیت واردات مودم را صادر نمودند و شد آنچه نباید میشد (از منظر مصرفکننده بینوای ایرانی).
دوباره یادم آمد سالها قبلتر تبلیغات شرکتی شروع شد که ادعا میشد و میکرد تولیدکننده گوشی ملی است. گوشیهای ملی GLX! کار بدانجا رسیده بود که مدیرعامل آن آقای عبدالرضا مریداوی ادعا کرده بود چینیها از محصولات این شرکت کپیبرداری کردهاند!!! نزدیک بود بخاطر همین ادعاها واردات گوشی هم به ایران ممنوع شود اما احتمالا چون برخی مسئولان، خودشان و فک و فامیلشان نیاز به گوشیهای آیفون و... داشتند، بخت با آن شرکت کذایی یار نشد و واردات گوشی تاکنون بطور کامل ممنوع نشده است.
حتما حواستان هست که ما در ایران چیپست و صفحه نمایش و... که هیچ، حتی مقاومت و خازن و ترانزیستور که سادهترین قطعات الکترونیکی هستند هم تولید نمیکنیم. اما امان از ادعاهای مدیران شرکتهای دانشبنیان ایرانی! و برخی مسئولان سادهلوح (البته اگر خوشبینانه نگاه کنیم) دولتی و غیر دولتی.
بیاد آوردم سالها قبل از آن تبلتی ایرانی در تلویزیون تبلیغ میشد با نام دیمو که وقتی دل و روده دستگاه توسط وبسایت ناکام نارنجی بیرون ریخته شده بود، معلوم شده بود این دستگاه کاملا و تماما ساخت کشور دوست و برادر چین است که در ایران بر روی برچسب ساخت چین آن، برچسب ساخت ایران میچسباندند!
یا بیاد دارم چند سال پیش گزارشی منتشر شد که عیار واقعی ادعاهای تولیدات ملی خودروسازان را بیشتر نشان داد. وقتی که مشخص شد بسیاری از قطعات خودروهای ملی یا رسما ساخت ایران نیست و یا ساخت کشور دیگری است و بعد از واردات به کشور لیبل ساخت ایران بر رویشان چسبانده میشود.
خلاصه، اگر به حرف مسئولان دولتی و غیر دولتی و مدیران شرکتهای دانشبنیان ایرانی باشد، ما باید باور کنیم شهروندان کشوری هستیم که در آن گوشی همراه ملی، واکسن ملی، تجهیزات شبکه ملی، مودم ملی، موشک ملی، خودروی ملی، موتور ملی، کشتی ملی، تفنگ ملی، هواپیمای ملی و... تولید میشود اما...
حاجاغا (ها)، و من الله توفیق!