چقدر خوب می شد اگر هر کدوم از ما سعی می‌کردیم تا اون اتفاق خوب زندگی دیگران باشیم.
شاید یه بنده خدایی فقط برای یه بار و برای یه لحظه و تنها در یه برخورد کوتاه ما رو ببینه. بیایید لااقل به اندازه‌ی یه لبخند، به اندازه‌ی یه روی خوش، اتفاق خوب زندگیش باشیم.
مغازه‌داری به اندازه‌ی یه "لبخند"، یه "قابل شما رو نداره" و یه "تخفیف کوچیک"، اتفاق خوب زندگی مشتریاشه.
یکی به اندازه ی گفتن یه"هر وقت خواستید، ماشینتون رو روبروی خونه‌ی ما پارک کنید" اتفاق خوب زندگی همسایه‌هاشه و یکی به اندازه‌ی یه ظرف کوچیک پر از گیلاس سیاه که از تنها درخت حیاط خونه‌ش چیده.
پیرمردی به اندازه‌ی یه سلام و احوالپرسی با روی خوش و دو تا شوخی، اتفاق خوب زندگی اهالی محله‌شونه و پیرزنی به اندازه‌ی یه دونه آبنبات.
مدیری به اندازه‌ی یه «خداقوت، دست‌مریزاد»، اتفاق خوب زندگی کارکنانشه.
دو مطلب قبلیم:
دوستان عزیز لطفاً سری به پُست هایی که به تازگی با هشتگ حال خوبتو با من تقسیم کن منتشر شدند، بزنید.
خواندن پُستهای زیر هم خالی از لطف نیست. اگر وقت داشتید، بخوانید:
چقدر بعضی وقتا چیزهای ساده با ارزشند و ما بیخبر
حُسن ختام:
