محمد غلامی پور·۵ سال پیشکرونا، نئولیبرالیسم و انسان همیشه بدهکاربه قول انگلس ؛ آدمی باید قبل از هر چیز غذا، پوشاک و مسکن داشته باشد تا بتواند به مذهب، سیاست، علم و هنر بیاندیشد.
محمد غلامی پور·۵ سال پیششطرنج با کرونا؛ مزد گورکن افزون بر آزادی آدمیاحتمالن هیچکدام از ما هرگز مرگ را تا این حد نزدیک به خودمان حس نکرده بودیم. مصیبت همیشه شکلی از فجایع پخش شده در اخبار است که...
محمد غلامی پور·۷ سال پیشپیلهبچه که بودم؛ هرسال فصل پیله که میرسید؛ یک جعبه کفش برمیداشتم و چند کرم ابریشم در آن نگهداری میکردم. هر روز برایشان برگ توت تازه و با طراوت میگذاشتم تا خوب بخورند و پروار شوند. حداقل ده سال است که کرم ابریشم ندیده ام اما میتوانم راه رفتنش را روی مچ دستم حس کنم. به یاد دارم چطور با ولع برگهای توت را میجویدند. با گذشت دو سه هفته وقتی حسابی قد میکشیدن، کار ریسیدن ابریشم شر...
محمد غلامی پور·۷ سال پیشمهمان ناخواندهباران پشت پنجره رابي پرده كنبگذار مثل مهمان ناخوانده ايخراب شود سرتمثل دزدي كه شبانهناگهاني پنجره مي شودو لختت را هم لخت مي كندبي پرده با من...
محمد غلامی پور·۷ سال پیشپیرمرد و دریاپیرمرد کنار وانت سفیدش روی جدولهای پیاده رو نشسته بود و زنش لا به لای فلفل سبزهای پشت وانت روی چهار پایه کوتاهی جا خوش کرده بود و چرت میزد. پیرمرد با موهای سفید فر و صورت عرق کرده سرش به سمت زمین بود و نمیشد حدس زد خواب است یا بیدار.5 دقیقه ای ایستادم و تماشایشان کردم. از آن فاصله شبیه زوجهای پیری بودند که یک عمر جان کندن، عشقشان را کمر...