شش ماه در ویرگول بودم.
باورم نمیشه که اینقدر زود شش ماه گذشت. و از اون مهم تر باورم نمیشه که شش ماه بی وقفه نوشتم. البته چندان هم بی وقفه نبود ولی همین که حوصله داشتم و بودم همین خودش خیلیه. مخصوصا برای منی که اصلا با شبکه های مجازی رابطه ی خوبی ندارم.
توی این شش ماه دوستان ندیده ی خوبی پیدا کردم. با نظرات جذابی اشنا شدم. نظرات مخالف خودم رو دیدم. کتاب های خوبی بهم معرفی شد و سعی کردم کتاب هایی که خونده بودم رو معرفی کنم. خلاصه خیلی خوش گذشت.تلاش میکنم همچنان فعال باشم و همچنان لحظات خوبی رو کنار هم بسازیم.
توی این پست به تقلید از جنابان دست انداز و آقای فرهاد ارکانی که در زمان هایی پست های نوشته شده ی خودشون رو معرفی کردن من هم به مناسبت شش ماه شدن اکانت ویرگولم چندتا از پست های قبلی خودم رو بازنشر کنم به امید اینکه خوشتون بیاد.
اولین پست هام در مورد سانسور شدید رسانه های جهانی در مورد پیشرفت های علمی ایرانیان و مسلمانان در دوره طلایی اسلام بود که انصافا تعریف و تمجید های دوستان در اون برهه اگر نبود شاید هرگز به نوشتن ادامه نمیدادم:
پر بحث ترین و جنجالی ترین پست هام هم در مورد بحث بر سر لزوم عصمت پیامبر و ائمه معصوم، لزوم عدم توقف برنامه هایی مانند بدون توقف که فضای چالشی رو به صدا و سیما میاره، بحث در مورد نئولیبرالیسم و مشکلاتی که در جهان بوجود آورده و سیستم های اقتصادی و درس دموکراسی که رهبر شیعیان به ما داد و همینطور معرفی رمان خلا موقت اثر جی کی رولینگ:
تایید شده ترین نوشته باز هم میرسه به درس دموکراسی رهبر انقلاب و البته نوشته ای که شما رو در ساخت همبرگر مک دونالد یا ساختن امپراتوری مک دونالد به تردید میندازه، بعد از اون نوشته ای که شما رو تشویق میکنه تا کتاب خودتون رو بنویسید تا از جامعه ای مترجم به سمت جامعه ای مولف حرکت کنیم.
دیده شده ترین پیام با اختلاف میرسه به دلنوشته ای در رثای شهدای سانچی که اتفاقا مثل طرح یکی دیگه از دوستان که کپی شد این نوشته هم کپی شد و به طور وسیع پخش شد. اما با حدود 6000 بار دیده شدن در ویرگول با اختلاف فاحشی نسبت به رده دوم با اقتدار صدرنشینه. بعد از اون آموزش و پرورش و مشکلاتش که متاسفانه هنوز فرصت نکردم قسمت دوم اون رو بنویسم و بعدش داستان کوتاهی که نوشتم هر دو با حدود 1000 بار بازدید در رده دوم و سوم قرار دارن.
مظلوم ترین نوشته هم تعلق میگیره به نوشته ای در مورد تنهایی و افسردگی در جوامع پیشرفته که انگلستان رو مجبور به انتصاب وزیری جدید به اسم وزیر تنهایی کرده این نوشته با وجود این که بیش از 200 بازدید داشته فقط یک لایک خورده نشون میده که تنهایی چقدر تنهاست :)))
نوشته هایی هم که خودم خیلی دوست داشتم و برای نوشتن شون خیلی تلاش کردم به ترتیب مجموعه ی از اقتصاد، احساس یا منطق با کدام حقیقت را کشف کنیم؟، آرمان فلسطین، تلگرام یا گرام، مساله این است، عشق در نگاه اول و مشکل آب جدیست اما... است
شما هم اگر نوشته ای از من رو خاطرتون هست که خیلی از خوندنش لذت بردید و از خوندنش ناراحت شدید و حس کردید با خوندنش به شعورتون توهین شده یا عمرتون هدر شده لطفا در قسمت نظرات با من درمیون بذارید.
در پایان تشکر میکنم از تمام کسانی که توی این مدت با کامنت های محبت آمیز و بعضا انتقادی و حتی بحث های جذاب من رو برای ادامه ی نوشتن تشویق میکنن.
پ.ن: به نظرم ویرگول باید تجدید نظر جدی برای صفحه ی اولش داشته باشه تا نوشته ها بیشتر دیده بشن و تقسیم بندی ها تخصصی تر بشن. قسمت انتشارات ایده ی خوبی بود اما بهتر از اون اینه که برای انتشارات دسته بندی خاصی وجود داشته باشه و همینطور در صفحه ی اول مطالب جوری باشه که مدت زمان بیشتری توی دید مخاطب قرار بگیره. به این خاطر که اخیرا حجم مطالب و نویسنده ها بسیار زیاد شده و اگر این نویسنده ها با عدم اقبال به نوشته هاشون مواجه بشن ممکنه که سریعا کوچ کنن.
