یادداشت‌های رضا غیابیدریادداشت‌های من·۲ سال پیشمأموریت غیرممکناز بررسی ترجمه یک سند سازمان سیا، متوجه الگوی خرابکاری در ایران کشور می‌شویم. آیا این ممکن است؟ آیا علت بروکراسی کشنده ایران خرابکاری‌ست؟
یادداشت‌های رضا غیابیدریادداشت‌های من·۲ سال پیشتاکسیها به بهشت می‌روند...جبهه‌گیری درشکه‌چی‌ها در برابر ورود «تاکسی» در ایران را به یاد بیاورید. امروز هم تاکسیرانی بر علیه «اینترنت» صف‌آرایی کرده است.
یادداشت‌های رضا غیابیدریادداشت‌های من·۲ سال پیشاستارتاپهای ایرانی، زاده‌ی «امید» به آینده‌اند...چرا تحریم برندهای استارتاپی خطاست؟ و تحریم برندهایی همچون دیجی‌کالا و اسنپ چه عواقبی می‌تواند برای اقتصاد و جامعه به همداه داشته باشد؟
یادداشت‌های رضا غیابیدریادداشت‌های من·۳ سال پیشماریآنتوانت؛ طبقه‌ی بالای جنگل؛ و ایران…یادداشتی در سه پرده
یادداشت‌های رضا غیابیدریادداشت‌های من·۳ سال پیشبررسی چهار نقش: مشاور، رایزن، مربی، راهنمابه عنوان یک استراژیست کسب‌وکار، در این سال‌ها دست کم چهار نقش ایفا کرده‌ام که به نظرم در زبان و ادبیات رایج جامعه تعریف مشخصی از آنها…
یادداشت‌های رضا غیابیدریادداشت‌های من·۳ سال پیشلزوم حرکت استارت‌آپ‌ها از واسطه‌گری به کمکتولیدیآیا وقت آن نرسیده که استارت‌آپ‌ها، مدل کسب‌وکار خود را از الگوی واسطه‌محوری به سمت کمک به تولید تغییر دهند؟
یادداشت‌های رضا غیابی·۳ سال پیشمهارت تحمل ابهام: قدرت بزرگان«یک مهارته که هر کسی در ایران بخواد موفق باشه، باید داشته باشه و اون هم مهارت تحمل ابهام هستش»، با شنیدن این عبارت، با تحمل ابهام آشنا شدم.
یادداشت‌های رضا غیابیدریادداشت‌های من·۴ سال پیشریشهی حسادت ناامیدیستفردی که از خود و داشته‌هایش ناامید است، به دیگری و داشته‌های او حسادت می‌کند و رشک می‌ورزد. راه مبارزه با حسادت، امید است.
یادداشت‌های رضا غیابیدریادداشت‌های من·۴ سال پیشچرکنویسی درباره‌ی غرورغرض کرشمه حسن است ور نه حاجت نیست جمال دولت محمود را به زلف ایاز
