ABNOOS - اتاقک زیر شیروانی ذهن

ABNOOS

بار واژگانی را به دوش می‌کشم که به تازگی سقط کرده‌ام و هنوز خون است که از من می‌رود

پست‌های ABNOOS در

انتشارات اتاقک زیر شیروانی ذهن

سایر پست‌ها در ویرگول

سبزترین شعر

سبزترین شعر

و من پایه‌های خشم و اندوه بودم. تو جان مرا، اما به عشق دوختی.

تنهایی و تن‌هایی وطن‌هایی

تنهایی و تن‌هایی وطن‌هایی

ملاحت خانم، «فرض کن این موشکا ستارن..»

هرایث

هرایث

فصل هجده‌ام: زادروز

جمعه‌ی سیاه

جمعه‌ی سیاه

چون خانه سیاه است

زردابه‌های زندگی مشترک

زردابه‌های زندگی مشترک

زنان در غروب و مردان در خفاء شب فرو می‌ریزند

کابوس یک دشت بنفش

کابوس یک دشت بنفش

خونی که به روی قبای بنفش اسطوخودوس‌هاست، هنوز در شاهرگ ما می‌جوشد.

بر لبه‌ی نرم سقوط، مو به ابری گره خورد

بر لبه‌ی نرم سقوط، مو به ابری گره خورد

مهرگان و آبانگان و آذرگانم [گاهی برای شعر هم می‌توان سقوط کرد..]

هرگز ارزشش را داشته است؟

هرگز ارزشش را داشته است؟

و: هر فنجان چای و هر سیگار هم خودش یه جشن کوچیکه. چون که شاید امشب، آخ...

گریبان عدم

گریبان عدم

من تمام دین خود را در طواف چشم تو / هفتمین دورم کجا بود، دور اول باختم...

وارث

وارث

ببخش که مُردم

1
2
›