علیرضا·۲ سال پیشبیخیالِ همه. بیخیالِ همه چیز.خسته و پر درد از راه می رسم. درد جسمی و رنج روحی و خستگی به مقدار مساوی در هردو. یه لیوان آب گرم می خورم و سعی میکنم بخوابم. امروز چطور بود…
علیرضا·۲ سال پیشمی نویسم، از پسِ پرده ی امید.از ناامیدی تا امید چند قدمی بیشتر فاصله نیست، راه بلد میخواهد!
علیرضا·۲ سال پیش《بی خیالیسم》 بیاید گاهی بیخیال باشیمبیخیال بعضی چیز ها شدن به معنی رها کردن زندگی نیست بلکه بیشتر لذت بردن از زندگیه