حسین کشاورز·۴ سال پیشخون به پا خواهدشد (۲۰۰۷)؛ پیامبر سرمایهداریفیلمهای پاول تامس اندرسون از بهترین نمونه‌های فیلم‌های چند لایه هستند که با هر بار دیدنشان چیزهای جدیدتری کشف می‌کنید و وارد ...
حسین کشاورز·۵ سال پیشحرامزادههای لعنتی (۲۰۰۹)؛ زبان دوربین، گشتاپو، تعلیق و چیزهای دیگرکوئنتین تارانتینو به مجانین می‌مانَد. این از حرکات و سکناتش در مصاحبه‌هایش معلوم است ...
حسین کشاورز·۵ سال پیشگتسبی بزرگ (۲۰۱۳)؛ راز نور سبزبار اول که فیلم «گتسبی بزرگ» را دیدم به خودم گفتم امکان ندارد درباره آن چیزی بنویسم. آن قدر پیام‌ها، نمادها و مفاهیم داستان فیلم برایم ...
حسین کشاورز·۵ سال پیشبه سوی ستارگان (۲۰۱۹)؛ اکتشاف تاریخ نوع بشرفیلم به سوی ستارگان (Ad Astra) از جیمز گری تا اینجا متاسفانه underrated ترین فیلم سال ۲۰۱۹ بوده‌است. البته باید تا اسکار منتظر ماند و دید آ…
حسین کشاورز·۵ سال پیشکشتیگیر (۲۰۰۸)؛ مسیح بر روی رینگدر مقاله‌ای که به تحلیل چشمه آرونوفسکی پرداختم از جسارت او و انتخاب‌های غیرکلیشه‌ای وابسته به متن‌اش حرف زدم. همان روزها بود که برای بار او…
حسین کشاورز·۵ سال پیشمویه (۲۰۱۶)؛ رابطه انسان مدرن با معنویتسینمای کره سینمای خیلی درستی است. جهان‌بینی آدم‌هایش جعلی نیست. دنبال‌کننده سفت و سخت آن نیستم ولی آثار پر سر و صدایش در مواجهه با سوژه‌های…
حسین کشاورز·۵ سال پیشسکوت (۲۰۱۶)؛ سکوتی به درازای تاریخ بشرفیلم سکوت مارتین اسکورسیزی از آن فیلم‌ها است که آدم حسابی بابت مهجور ماندنش دلخور می‌شود. اواخر سال ۲۰۱۶ بود که خبر آمد اسکورسیزی امسال در…
حسین کشاورز·۵ سال پیشاز مرگ بازگشته (۲۰۱۵)؛ این لنز واید زیبانوشتن درباره بعضی چیزها نه تنها به آن‌ها چیزی اضافه نمی‌کند، بلکه آن‌ها را وارد ظرف کلام می‌کند و این تغییر گاهاً حتی باعث از دست رفتن زیبا…
حسین کشاورز·۵ سال پیشلا لا لند (۲۰۱۶)؛ رقص در کهکشان رویاگفتن از فیلمی که شناخته شده است سخت است. بنابراین به ذکر تکراری‌ها و زواید نمی‌پردازم، درست مثل La La Land که در بیان و به تصویر کشیدن اضاف…
حسین کشاورز·۵ سال پیشچشمه (۲۰۰۶)؛ کلاف در هم تنیده زندگیدرباره کارگردانسینماگری می‌گفت آرونوفسکی فیلسوف زنده سینما است. آرونوفسکی کارگردان عجیبی است. از معدود کارگردانان هالیوود است که باعث می‌شو…
