شرقی غمگین·۵ ماه پیشروزهای تاریک و سردرگمی و قدم اول برای تغییرسلام ! از پست های قبلی که نوشتم و انتطار داشتم ادامه بدم، دو سال میگذره !!! باورم نمیشه، نه ادامه ندادن و رها کردن و ننوشتنم نه، که این کار…
نیروانا·۲ سال پیشجایی که نمیدانم کجاستساعت هفتونیم است و من هنوز احساس خواب و خستگی ندارم.یادم نیست که چی در گوگل جست و جو کردم اما هر چه که بود من را به اینجا کشاند.اول مطلبی…
علیرضا یزدانی·۳ سال پیشزیر این بار سنگیناین صحنه را که وانت یا کامیونی با بارش در جاده مانده باشد زیاد دیده ایم. اما اگر وانتی با کوهی از لاستیک های پنچر و خراب شده، لاستیک خودش د…
کیارش ملکی·۵ سال پیشوقتی با درماندگی رفتار میکنیمگاهی ما آنقدر خودمان را «درمانده» نشان میدهیم و غرقِ خود و خاص جلوه دادنِ تجربههایمان هستیم که فراموش میکنیم دنیا بر محور افکار ما نمی…
Davoud Khaki·۵ سال پیشدرد و رنج را انتخاب می کنیمچرا برخی از ما چيزى را انتخاب مى كنيم كه مايه درد و رنج ماست؟بهترين انتخاب ممكن، ضرورتاً انتخاب مفيد و سودمند نيست. ولى در زمانى كه ما به ا…
Hossein Kiani·۶ سال پیشدیگه نمیتونم ادامه بدم!چند باری برخورد کردم به مطالبی در مورد شروع برنامهنویسی و خوب بودند. منم تصمیم گرفتم مطلبی دربارهی خودم و شروع برنامهنویسی بنویسم.از سال…
فائقه نجاری·۷ سال پیشدرماندگیِ در گِل ماندن...ذهنِ من یک مدل عجیب و غریبی تصاویر را در خودش نگه میدارد. انگار یک نفر استخدام شده است که صحنه ها و وقایع را مُدام در سرم حک کند؛ آن هم با کُلَنگ! با تمامِ جزئیات...یکی از این صحنه های با کُلَنگ حک شده و تا مغزِ استخوان فرو رفته ام همین بیست و پنج سال پیش است! یکی از روزهای اواخرِ پاییز که تازه سه سالگی مرا ترک کرده و چهار ساله شده بودم...
