نظریه تکامل جانداران آنگونه که داروین و البته غالب تکامل گرایان مطرح می کنند، مبتنی بر تغییرات تصادفی و آهسته در طی میلیونها سال است. هر چند این ادعا، به مرور زمان مشمول استثناهای فراوانی شد، اما باز هم تکامل گرایان به جای پذیرش خطای خود، برای کمک به نظریه تکامل داروین و توجیه این استثناها، نظریه های دیگری را ابداع کردند(تا کنون به چند مورد از این نظریه های کمکی اشاره کرده ام و موارد دیگری نیز در آینده مطرح خواهند شد). در اینجا به یکی از این استثناها اشاره خواهد شد.
در حالی که فسیلها نشان می دهند که اولین پستانداران در دوره زمین شناسی تریاس یعنی حدود 200 میلیون سال پیش پدیدار شده اند، و از آن زمان تا کنون گونه های مختلف و پیچیده ای از پستانداران آشکار شده اند، پیدایش یک نرم تن عجیب در حدود 300 میلیون سال پیش نظریه تکامل را با چالشی جدی روبرو کرده است. اما این نرم تن عجیب، موجودی نیست جز اختاپوس.
اختاپوس از بسیاری از جهات با بقیه موجودات زنده متفاوت است. در حالی که تقریبا همه موجودات دریایی برای حرکت در دریا شنا می کنند، اختاپوس از سیستمی شبیه به موتور جت برای حرکت استفاده می کند. اختاپوس توانایی حیرت انگیزی برای استتار دارد. این موجود می تواند با میلیونها سلول رنگدانه ای متفاوتی که دارد طیف وسیعی از رنگهای محیط را تقلید کند و به رنگهای مختلفی درآید. این موجود حتی می تواند شکلهای محیط را نیز تقلید کند. مثلا اگر صخره ای در عمق دریا با رنگهای متنوع وجود داشته باشد، اختاپوس برای استتار همه رنگها و شکلهای صخره را به خودش می گیرد. علی رغم اینکه اختاپوس چشمهای بزرگی نسبت به بدنش دارد، اما کور رنگی دارد، و وظیفه تشخیص رنگها به عهده پوست است! بله، پوست اختاپوس می بیند!
اختاپوس یک مغز اصلی و 8 مغز فرعی دارد. این مغزهای فرعی می توانند در هماهنگی با مغز اصلی یا به صورت مستقل عمل کنند. اختاپوس بسیار با هوش است. با توجه به اینکه این موجود فاقد استخوان است، به راحتی می تواند طعمه شکارچیان شود، اما برای دفع خطر، اختاپوس یک صدف خالی، یا پوست نارگیل، یا حتی یک بطری شیشه ای خالی را همراه خود می برد و به محض تهدید شدن توسط یک شکارچی به داخل آن می رود! دیده شده است که اختاپوس با سنگهای کف دریا و مواد دیگر برای خودش پناهگاه می سازد، و حتی برای دفاع از خودش اشیایی مانند تکه های صدف را به سمت دشمنانش پرتاب می کند! اما این مواردی که گفته شد تنها راه های دفاعی اختاپوس نیست. اختاپوس می تواند شکل سایر جانداران آبزی را تقلید کنند، آنها می توانند بدن نرم خودشان را به اندازه یک چهارم فشرده سازند و داخل حفره های کوچک شوند. هنوز تمام نشده، اختاپوس برای فرار از دست دشمنانش دو حربه دیگر نیز در آستین دارد! اول اینکه مایعی رنگی در اطراف خودش پخش می کند که شبیه به بازوهای اوست و این کار باعث می شود که حیوان شکارچی گیج شود و او فرصت فرار پیدا کند. دوم اینکه اگر دشمنش یکی از بازوهای او را گاز بگیرد، او می تواند به سرعت آن بازو را جدا کند و فرار کند. پس از چند ماه بازوی از دست رفته ترمیم می شود.
اختاپوس آبشش دارد، اما می تواند با استفاده از سیستمی منحصر به فرد با استفاده از پوست خیسش در خارج از آب تنفس کند و به بیرون از آب بیاید و طعمه های کنار ساحل را شکار کند. در حالی که سایر اعضای خانواده نرم تنان، مثلا حلزونها، یا صدفها، یا کرم های حلقوی در زمره جاندارانی با کمترین میزان هوش تصور می شوند، اما هوش اختاپوس بسیار بالاتر از آنها و در حد سگ ارزیابی می شود.
اختاپوسها لانه های خودشان را تمیز می کنند. جلوی لانه باقیمانده شکارهای اختاپوس مانند صدف یا استخوان بیرون انداخته می شود. اختاپوسها حدود 200 تا 300 عضو مکنده در روی بازوهای خود دارند، که علاوه بر کمک به نگهداشتن طعمه، کار چشیدن و بو کردن را برای اختاپوس انجام می دهند.
وجود موجودی با اینهمه پیچیدگی در بین نرم تنان و آنهم از 300 میلیون سال پیش به اندازه کافی تکامل گرایان را آشفته کرده بود، ولی این پایان ماجرا نبود. کشفیات جدید ژنتیکی نشان داد که این جانداران توانایی "ویرایش RNA" را دارند!
اگر DNA را کتاب قانون سلول بدانیم، RNA مفسر این کتاب است. اما اختاپوس می تواند RNA خودش را ویرایش کند. مثلا در یک درجه حرارت، از یک نوع RNA استفاده کند و در دمایی دیگر از نوعی دیگر. در ارتفاع، و شرایط استرس مختلف نیز این امکان ویرایش RNA وجود دارد. حالا تکامل گرایان می بایست با این موجود عجیب چه می کردند؟
آنها برای کمک به نظریه فرگشت، نظریه ای دیگر را ابداع کردند: اختاپوسها از فضا آمده اند!!
لینک همه قسمتهای این مطلب
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 -10-11-12-13- 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 -22
