نظریه تکامل جانداران بر اساس تغییرات مستمر و کوچک در جانداران در طی میلیونها سال استوار است. در واقع این نظریه می گوید هر آنچه که از اندامها و رفتارهای جانداران مشاهده می کنیم، به مرور زمان و طی فرایند فرگشت حاصل آمده است. موضوع این قسمت از سلسله مطالب بنده در رد نظریه فرگشت، رفتار جانداران است.
اجازه بدهید قبل از هر چیز رفتار جانداران را به دو زیر مجموعه تقسیم کنیم:
1- رفتارهای حیاتی: به عبارت دیگر رفتارهایی که بدون آنها حیات جاندار یا حیات نسل بعدی جاندار از بین می رود.
2-رفتارهای غیر حیاتی: رفتارهایی که شامل دسته اول نمی شوند.
اگر رفتارهای جانداران صرفا غیر حیاتی می بود، طبعا تکامل گرایان می توانستند این رفتارها را به تغییرات تصادفی در طی میلیونها سال نسبت دهند. مثلا رفتار مسیر یابی پرندگان را به انتخاب طبیعی پرندگانی که به صورت تصادفی بهترین مسیر را طی کرده بودند مرتبط نمایند. اما در مورد رفتارهای حیاتی چگونه است؟
بدون رفتار حیاتی، جاندار قادر به زنده ماندن نیست. هر جانداری دارای رفتارهای حیاتی متعدد خاص خودش است. اجازه بدهید در این خصوص نوعی ماهی را مثال بزنم:
ماهی فایتر که بومی جنوب شرق آسیاست، عمدتا در آبهای راکد و مردابی زندگی می کند. این ماهی بر خلاف اکثر ماهیان دیگر توانایی تحمل کمبود اکسیژن آب را داراست. اما این امر در مورد نوزادان این ماهی صدق نمی کند. از آنجایی که آبشش این نوزادان در مراحل اولیه رشد هنوز کامل نیست، آنها نمی توانند در آب راکد با اکسیژن اندک زنده بمانند. پس راه حل چیست؟
ماهی نر سرش را از آب بیرون می آورد و دهانش را پر از هوا می کند. سپس به زیر آب می رود و در زیر آب حبابهایی را ایجاد می کند که این حبابها در سطح آب در کنار هم قرار می گیرند. سپس نوع ماده این ماهی تخم ریزی می کند و نوع نر آنها را بارور می سازد، سپس ماهی نر به سرعت تخمها را از داخل آب و کف بستر در دهانش جمع آوری می کند و دانه دانه تخمها را وارد هر کدام از حبابها می نماید. با این کار هر تخم ماهی هوای کافی برای تنفس در شرایط مردابی را خواهد داشت.
موردی که عرض شد یک رفتار حیاتی برای نوزاد ماهی فایتر است و بدون آن این نوزاد امکان زنده ماندن نخواهد داشت. تولید مثل ماهی مذکور به این رفتار حیاتی وابسته است. و در صورتی که این رفتار به درستی و منظم صورت نگیرد نسل آن تداوم نخواهد یافت و طبعا فرگشت نیز در مورد آن ماهی اتفاق نخواهد افتاد.
برای اینکه این رفتار را بررسی کنیم، بیایید فرض کنیم این ماهی همانند یک ربات قابل برنامه نویسی است. در این صورت شما باید برای به کار انداختن دهها عضله ای که در دهان(برای پر کردن دهان از هوا و ساختن حباب و برداشتن تخمها و رها کردن آنها در حباب)، چشم(برای دیدن حبابها و کنار هم قرار دادن آنها و دیدن تخمها جهت برداشتن )، باله ها و دم (جهت حرکت در مسیرهای مختلف به سمت سطح آب و کف) وجود دارند برنامه نویسی کنید. در واقع کمیت، کیفیت، ترتیب و زمانبندی فعال شدن هر عضله باید توسط برنامه نویسی مشخص شود. برنامه رفتار حیاتی تولید مثل چنین ماهیی بی شک مستلزم صدها خط کد نویسی خواهد بود!! فرگشت می گوید ایجاد این رفتار مستلزم روندی تصادفی طی میلیونها سال زمان است. سوال. در طی این میلیونها سال و قبل از تکمیل روند فرگشت این رفتار، ماهی مذکور چگونه تکثیر می شده است؟ اگر ماهی مذکور طی آزمون و خطای قبل از فرگشت کامل این رفتار نتواند نوزادش را تکثیر کند، فرگشت چگونه می تواند در انتخاب طبیعی این ماهی ناتوان از تکثیر را به سایر ماهیان برتری دهد؟!
لینک همه قسمتهای این مطلب
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 -10-11-12-13- 14 - 15 - 16 - 17 - 18 - 19 - 20 - 21 -22
