محمدصابر طاهریان - ویرگول

محمدصابر طاهریان

چپ‌مغزِ راست‌نما. من خيلى آرام راه ميروم؛ هيچكس به من نميرسد.

آیا کمک‌های دولتی به اکوسیستم کارآفرینی درمانگر است؟

آیا کمک‌های دولتی به اکوسیستم کارآفرینی درمانگر است؟

این یادداشت من بازنشر نسخه چاپ‌شده آن در شماره ۲۱ مجله «دانش‌بنیان» اس...

سال نوی من از امروز آغاز می‌شود؛ دوم اردی‌بهشت ماه

سال نوی من از امروز آغاز می‌شود؛ دوم اردی‌بهشت ماه

همین امروز که دوم اردی‌بهشت ۹۸ است، سال نو برای من آغاز می‌شود.سالی ن...

دنیای جای بزرگی نیست برای آنها که سقف کوچکی دارند

دنیای جای بزرگی نیست برای آنها که سقف کوچکی دارند

مست بودم. مستانه می‌نوشتم انگار. حالا که آن کافه و آن حافظ‌های زیرزیرک...

تصویرت، خیلی هم با آنچه می‌پسندی غریبه نیست...

تصویرت، خیلی هم با آنچه می‌پسندی غریبه نیست...

گمانم خاصیت آینه است. همین آینه که روبرویم نشسته‌است و زل زده است به م...

سر بر سر هر خاکی که می‌گذارم، مزاری‌ست.

سر بر سر هر خاکی که می‌گذارم، مزاری‌ست.

سرت را بلند که می‌کنی بین سرمای جانسوزِ هنوز زمستان نشده، سوز سرما س...

لبخندت؛ فلسفه تلخی قهوه

لبخندت؛ فلسفه تلخی قهوه

سبز بود! سبز بود یا سرخ؟ درست نمی‌دانم، اما هر چه بود، گرم بود؛ لبخندت...

صحنه زندگی ما، چیز کوچکی نباید باشد

صحنه زندگی ما، چیز کوچکی نباید باشد

«زندگی باید چیزی جدی‌تر از همه‌ این حرف‌ها باشد.» این را زیر لب با خود...

باران، آرام آرام سیل می‌شود و من آرام آرام...

باران، آرام آرام سیل می‌شود و من آرام آرام...

نوشتن همیشه کار آسانی نیست. سخت است، چرا که از ما تنها قرار است همین ن...

تقسیم زیستن به دو سیاه و سپید ...

تقسیم زیستن به دو سیاه و سپید ...

صدا در صدا در صدا در سرم می‌پیچد. صدا در سرم می‌پیچد. هر چه فکر می‌کنم...

من صالحِ طالح بودم...

من صالحِ طالح بودم...

صلح چیست؟ مدام از خودم می‌پرسم، راستی این صلح، صلح که از آن دم میزنی،...